![Modyfikatory światła marki Quadralite - przegląd oferty [2024]](/i/images/3/8/6/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_235386-Flagi_w_uyciu_3_of_7.jpg)
![„To była i będzie ich ziemia”. Big Sky Adama Fergusona [RECENZJA]](/i/images/2/4/7/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_235247-big-sky-lead.jpg)
Newsletter
Newsletter
Dni Fotografii Alternatywnej to projekt zrodzony z pasji do fotografii alternatywnej czyli hybrydy form dawnych z nowoczesnymi. Fotografia alternatywna przechodzi obecnie renesans. Dzisiejsi twórcy coraz częściej wyrażają siebie za pomocą starodawnych technik. Stosunkowo niski koszt szlachetnych emulsji światłoczułych oraz łatwość wydrukowania powiększonego negatywu doprowadziły do ogólnego wzrostu popularności fotografii alternatywnej. Każdy obraz jest jedyny w swoim rodzaju ze względu na naturę pracy z dawnymi procesami - mieszanie emulsji, ręczne powlekanie materiałów i ręczne zdobienia upiększające są zwyczajowe dla alternatywnych technik fotograficznych.
“Nawiązując do bogatej tradycji fotograficznej Warszawy stworzyliśmy 2. edycję festiwalu poświęconego miłośnikom technik alternatywnych. Warsztaty są skierowane do osób zainteresowanych portretem i fotografią alternatywną, także początkujących.” - zachęcają organizatorzy
Cyjanotypia, papier solny, gumolej, bronz Van Dyke i fotografia otworkowa
fot. Karina Ska
Warsztaty poprowadzi czworo artystów pracujących w różnorodnymi historycznymi i analogowymi procesami fotograficznymi: Karina Ska, dr Wojciech Sternak, Andrzej Wiktor i Andrzej Grudzień.
W pierwszej części warsztatów zgłębimy tajniki portretu przy oświetleniu ciągłym, nauczymy prawidłowej ekspozycji materiału, pomiaru światła i kompozycji obrazu. Każdy z uczestników wykona kilka portretów. W drugiej części z wybranych naświetlonych portretów wykonamy odbitki z w technikach alternatywnych. Powstałe odbitki w technikach bromoleju, papieru solnego, cyjanotypii, bronzu Van Dyke i fotografii otworkowej zostaną zaprezentowane na wystawie powarsztatowej w warszawskiej Galerii Obok.
Na warsztatach nauczysz się:
- poprawnego naświetlania materiału (analogowy lub cyfrowy)
- podstaw modelowania światłem na twarzy człowieka
- podstaw kompozycji obrazu
- sporządzania emulsji światłoczułej
- nakładania emulsji na papier
- naświetlania i wywoływania odbitek
Opisy warsztatów
Cyjanotypia
Cyjanotypia jest pierwszym drukarskim procesem fotograficznym, w wyniku którego powstaje niebieski obraz. Inżynierowie stosowali ten proces już w XX do tworzenia kopii map. Pierwsza kobieta, Anna Atkins stworzyła serię limitowanych edycji cyjanotypii, które dokumentowały paprocie i inne rośliny na podstawie obszernej kolekcji wodorostów, umieszczając próbki bezpośrednio na papierze powlekanym emulsją cyjanotypową. Wielu współczesnych artystów stosuje cyjanotypię w swojej sztuce: Jessica Fergusson, Christian Marclay, Kate Cordsen, John Dugdale, Georgia Krawiec.
Proces wykorzystuje dwie substancje chemiczne: cytrynian amonowo- żelazowy i żelazicyjanek potasu, papier akwarelowy oraz wodę do wywoływania. Jest to najłatwiejsza technika szlachetna. Poprzez zmianę proporcji odczynników użytych do uczulenia papieru możemy kontrolować kontrast i czułość odbitki. Gotoe odbitki mogą być tonowane na różne sposoby (np. w herbacie, kawie albo barwnikach roślinnych). Mogą też stanowić bazę do pracy w innych technikach, jak guma chromianowa albo Van Dyke.
_1094526942.jpg)
_1475239688.jpg)
_443908423.jpg)
Papier Solny
Papier solny lub Talbotypia, to jedna z najstarszych technik fotograficznych, siostra kalotypii, opracowana przez Talbota. Pozornie prosta, wymaga jednak sporej wiedzy dla osiągnięcia optymalnych rezultatów. Często kojarzona z brązowawą barwą, nie do końca słusznie. Materiałem światłoczułym jest papier nasycony azotanem srebra i po wysuszeniu kapany jest w roztworze chlorku lub bromku sodu. Naświetlony negatyw wywołuje się w roztworze tiosiarczanu sodu. Następnie należy go wypłukać i wysuszyć. Zawartość srebra pozwala na uzyskanie odbitek o bogatszej tonacji. Do wykonywania odbitek najlepiej nadają się negatywy kontrastowe. Odbitki na papierze solnym charakteryzują się bardziej miękkim, impresjonistycznym i mniej ostrym obrazem niż dagerotypy czy odbitki albuminowe.
Van Dyke Brown
Van Dyke Brown jest to proces fotograficzny nazwany na cześć Anthony’ego van Dycka. Polega na pokryciu płótna lub papieru cytrynianem amonowo-żelazowym, kwasem winowym i azotanem srebra, a następnie wystawieniem go na działanie promieni ultrafioletowych. Naświetlone odbitki wywoływane są w kąpieli wodnej, a następnie utrwalane przy pomocy roztworu tiosiarczanu sodu. Utworzony obraz ma kolor brązowy Van Dyke i w przeciwieństwie do innych metod fotograficznych nie wymaga całkowitej ciemni. Powstałe w ten sposób zdjęcia charakteryzują się bardzo wysoką trwałością, miękkimi przejściami tonalnymi, a przede wszystkim piękną, brązową kolorystyką.
Gumolej
Gumolej jest jedną z najmłodszych technik alternatywnych wynalezioną przez Karla Keniga w latach dziewięćdziesiątych. Bazuje ona częściowo na gumie chromianowej i technice bromoleju. Wykonuje się ją na papierze szlachetnym 100% bawełnianym. Najpierw na papier nanosimy gumę arabską o odpowiednim stężeniu z uczulaczem. Po wyschnięciu naświetlamy papier przez folię, na której wydrukowana jest fotografia, a następnie wywołujemy obraz w wodzie. Po wyschnięciu w powstałą matrycę wcieramy farbę olejną a następnie wypłukujemy nadmiar w wodzie. Praca wykonana w gumoleju do złudzenia przypomina drzeworyt, charakteryzuje się dużym ziarnem, dużym kontrastem. Papier bawełniany i farby olejne nadają jej szlachetności i długowieczności. Technika nabiera szczególnych walorów przy dużych powiększeniach. Znakomita do fotografii hybrydowej.
Pinhole - Portret bez obiektywu
Malując światłem stworzymy powidoki duszy portretowanej osoby. To obraz odległy i nierealny dla ludzkiego oka, ale nie dla camery obscury, która „widzi” inaczej niż zwykły aparat fotograficzny. Fotografowanie bez użycia obiektywu, poprzez niewielką szczelinę, staje się bardziej intymne i uduchowione. To jak przejście na drugą stronę lustra emocjonalnego. Wspólne warsztaty fotografii otworkowej staną się podróżą w krainę dzieciństwa i pomogą odkryć wewnętrznego demona, który dzisiaj w nas tkwi.
Wykorzystując aparat camera obscura uczestnicy warsztatów powrócą do początków fotografii. Zmierzą się ze słabościami technicznymi „otworkowców”, wykorzystają przerysowania perspektywy, miękki kontrast i delikatne nieostrości obrazu. Warsztaty są skierowane do osób eksperymentujących z fotografią tradycyjną i alternatywną lub pragnących ją poznać. Na początku, każdy z uczestników spróbuje poszukać własnego sposobu portretowania aparatem otworkowym. Wybierze oświetlenie, dzienne lub sztuczne - LED-owe, które będzie miało wpływ na charakter wykonanych zdjęć. Ponadto pozna tajniki kompozycji obrazu i parametry naświetlania, które są bardzo specyficzne dla tej techniki fotograficznej. W drugiej części warsztatów uczestnicy przygotują w ciemni samodzielnie odbitki fotograficzne swoich prac.
fot. Karina Ska
{$in-article-newsletter}Kiedy i gdzie?
Warsztaty będą odbywały się w ciemni ZPAF, w Warszawie przy placu Zamkowym 8. Zajęcia są bezpłatne, ale z racji ograniczonej liczby miejsc, decyduje kolejność zgłoszeń. Zapisywać można się mailowo, pod adresem dfa@zpaf.pl. Terminy poszczególnych warsztatów znajdziecie poniżej.
Cyjanotypia
- sesja portretowa wtorek, 20 sierpnia, godz. 14 - 20
- pracownia wtorek, 27 sierpnia, godz. 14 - 20
Papier Solny
- sesja portretowa środa 21 sierpnia, godz. 14 - 20
- pracownia środa 28 sierpnia, godz. 14 - 20
Gumolej
- sesja portretowa czwartek 22 sierpnia, godz. 14 - 20
- pracownia czwartek 29 sierpnia, godz. 14 - 20
Bronz Van Dyke
- sesja portretowa piątek 23 sierpnia, godz. 14 - 20
- pracownia piątek 30 sierpnia, godz. 14 - 20
Pinhole
- Sesja portretowa sobota 24 sierpnia, godz. 10 - 18
- Pracownia niedziela 25 sierpnia, godz. 10 - 18
Wernisaż wystawy powarsztatowej odbędzie się w sobotę, 31 sierpnia 2019 roku, o godzinie 19:00, w Galerii Obok ZPAF, przy ul. Plac Zamkowy 8 w Warszawie.
Więcej informacji znajdziecie na stronie facebookowej wydarzenia.
