Prezentacje: Kodak DCS Pro 14n

FUNKCJE I WŁAŚCIWOŚCI FOTOGRAFICZNE

Obudowa Kodak DCS Pro 14n zbudowana ze lekkiego stopu magnezowego w oparciu o trzy konstrukcje Nikona. Podstawowe sterowanie funkcjami fotograficznymi przeniesiono to z F80, ale widać zapożyczenia zarówno z F100 jak i F5. Mimo "bulwiastej" dolnej części aparat trzyma się wygodnie tak w pozycji poziomej jak i pionowej. Waga przekraczająca 900g (tylko body) jest dość słuszna, ale trzyma się standardu dla sprzętu tej klasy. Profilowana zewnętrzna powłoka pokryta jest materiałem antypoślizgowym gwarantującym pewny uchwyt korpusu.

Sprawdź najlepsze promocje >

Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III...

4499 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...

13989 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...

5590 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...

2249 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 100II -...

36999 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Sony A7 IV body...

9995 PLN

Sprawdź

Sterowanie odbywa się za pomocą głównego pokrętła trybu ekspozycji (pozycje: P, S, A, M, ISO oraz AF dynamiczny) oraz dwóch pokręteł nastawczych (pod palcem wskazującym i kciukiem). Bracketing ekspozycji, korektę ekspozycji, korektę błysku, tryb lampy, napęd, typ pomiaru światła, blokadę AE-L/AF-L dobieramy z poziomu dedykowanych przycisków. Pozostałe funkcje wybierane są cyfrowo poprzez 5-zakładkowe menu aparatu. na froncie obudowy znajdziemy także przycisk podglądu głębi ostrości, przełącznik trybu pomiaru ostrości (S, C, M) oraz lampę doświetlająca pomiar AF.

Celownik aparatu przekazuje jasny, a przede wszystkim duży obraz, co użytkownicy nie-pełnoklatkowych lustrzanek cyfrowych powitają z radością. Pole widzenia nie jest największe z możliwych i wynosi 95%. W wyświetlaczu wewnątrz wizjera widać pełna informacje na temat ekspozycji i parametrów zdjęcia oraz, po aktywacji, siatkę kadrującą. Osoby noszące okulary mogą skorzystać z korekty optycznej w zakresie -0.8 - +1.8 dpt, ale przez niski punk oczny fotografowanie w okularach może nastręczać pewnych trudności. Podobny kłopot mogą mieć osoby przyzwyczajone do "podglądania" prawym okiem - tylna ścianka jest tak rozwiązana, że nosem będziemy opierać się o wyświetlacz LCD.

Ekspozycja w Pro 14n podobnie jak w oryginalnych rozwiązaniach mierzona jest systemami: 3D Matrix (pomiar matrycowy uwzględniający rozkład jasności w głębi obrazu, układ obiektów i wzajemne kontrasty między nimi); uśrednionym centralnie-ważonym (zbiera informacje z centralnego, kilkunastoprocentowego obszaru kadru); punktowym. Niestety korekta ekspozycji oferuje skok 1/2EV, a aparat klasy profesjonalnej powinien uwzględniać mniejsza działkę (1/3EV).

Poza standardowymi trybami ekspozycji (Program AE, Priorytet migawki / ostrości, Manual) zwraca uwagę wygodne rozwiązanie dostępne w trybie programowym - pokrętło nastawcze zmienia stosunek czasu migawki do przysłony przy stałej wartości ekspozycji - pozwala to na szybką zmianę każdego z parametrów. Na pokładzie znajdziemy tez szybko-dostępny przycisk blokady, który możemy zaprogramować jako wspólny AE-L/AF-L lub wybierając tylko jedną z blokad. Do cyfrowych funkcji aparatu trzeba zaliczyć Cyfrową Korektę Ekspozycji (DEC), która dokonuje arbitralnej poprawki wykonanego już zdjęcia jeśli komputer pokładowy stwierdzi błąd naświetlenia. Jest to zdecydowanie funkcja przeznaczona dla amatorów dlatego dostępna jest tylko dla plików JPEG.

Balans bieli daje spore możliwości kompensowania zastanego oświetlenia i uwzględnia takie pozycje programowe jak: Auto; dzienne (standardowe, ciepłe, zimne); żarowe (standardowe, ciepłe, zimne); jarzeniowe (standardowe, zimne białe); lampa błyskowa (standardowe, ciepłe, zimne, studyjne); dobierane (według szarej karty, którą może być także wcześniej wykonane zdjęcie, oraz balans według wzorca pobranego z punktu na obrazie - bardzo wygodna funkcja!).

Lampa błyskowa, wbudowana, ma liczbę przewodnią 12 (ISO 100, m) i operuje w następujących trybach pracy: synchronizacja na pierwszą / drugą kurtynę, synchronizacja z długimi czasami ekspozycji, redukcja czerwonych oczu (także z długą synchronizacją). Światło błyskowe mierzone jest systemem 3D Multi-Sensor Balanced Fill-Flash for DSLR (cyfrowe sterowanie błyskiem wypełniającym) z korygowaniem pomiaru 3D Matrix (przy zastosowaniu obiektywów G lub D CPU). W innych wypadkach błysk mierzy system Multi-Sensor (bez wsparcia 3D) lub Standard TTL Flash for DSLR. Możemy skorzystać tez z korekty błysku w zakresie od -3 do +1EV w skoku 1/2. Czas synchronizacji z błyskiem wynosi jedynie 1/125 sek. i jak na sprzęt profesjonalny nie jest to wynik imponujący.

Zdjęcia seryjne nie są najmocniejsza stroną 14n i sam producent rekomenduje ten aparat bardziej do zdjęć studyjnych niż reporterskich. Średnie tempo to 1.7 kl/sek, a w jednej serii wykonamy do 8 zdjęć (do 6 zdjęć w symultanicznej rejestracji RAW+JPEG). Możemy pokusić się o rozbudowanie wewnętrznej pamięci buforowej z 256MB do 512MB, dzięki czemu jednorazowa seria pomieści do 18 ujęć (usługa serwisowa). Warto zainwestować w szybką kartę pamięci ponieważ 14n ma tendencję do długiego opróżniania bufora (zapisywania zdjęć na kartę) - od 30 sek. do 3 min.! Można to wytłumaczyć olbrzymimi plikami, które przy rozmiarze ok. 14MB po prostu muszą się długo ładować. Najlepszym wyjściem jest stosowanie bezpośredniego zrzutu po złączu FireWire.

Czasy reakcji są jedną z tych funkcji, które zdaniem producenta mają ulegać poprawie w miarę opracowywania nowych wersji oprogramowania. Może to jednak dotyczyć szybkości przetwarzania lub gotowości do następnego ujęcia, a najważniejsze wskaźniki nie powinny ulec zmianie. Zaskakuje bardzo długi czas startowy (od 'aparat wyłączony' do 'stan gotowości') bo wynosi on aż 12 sekund. Tłumaczy się to rekalibracją (pobraniem wzorca czerni), ale sugestia jest taka, by podczas pracy aparat był przez cały czas włączony. Pozostałe parametry mieszczą w się w średniej dla sprzętu tej klasy. Opóźnienie migawki przy ustawionej ostrości wynosi nieco ponad 0.1 sek. natomiast czas przejścia z trybu odtwarzania do rejestracji (do wymuszonego wyzwolenia migawki) ok. 0.2-0.3 sek. Warto zaznaczyć, że aparat po włączeniu jest w stałej gotowości fotograficznej co znaczy, że dociśnięcie spustu migawki spowoduje przejście w tryb rejestracji niezależnie od aktualnego trybu pracy.

Tak jak wspominaliśmy większość funkcji cyfrowej dobierana jest z poziomu menu aparatu. Składa się ono z 5 zakładek podzielonych tematycznie, a dolny wyświetlacz pełni wspomagającą funkcję (zwaną suflerem) przez wyświetlanie prostych podpowiedzi (przydatne dla użytkowników nie zaznajomionych ze sprzętem cyfrowym). Podczas pracy sufler wyświetla podstawowe parametry obrazu. Warto pamiętać, że oryginalne oprogramowanie do obróbki obrazu Kodak DCS Photo Desk daje dostęp do zapisu źródłowego pliku, dzięki czemu takie parametry jak balans bieli, wyostrzanie, redukcja szumów i inne mogą być korygowane już w fazie post-edycji.

Formaty zapisu i rozdzielczość to chyba główne atrakcje w Pro 14n. Pełnoklatkowy sensor CMOS rejestruje obrazy o maksymalnych rozmiarach 4500 x 3000 w formatach RAW (Kodak RAW-DCR) oraz JPEG. Do dyspozycji mamy rozdzielczość 13.5 MP (4500 x 3000 dla RAW i JPEG), 6.0 MP (3000 x 2000 dla RAW i JPEG), 3.4 MP (2250 x 1500 dla RAW i JPEG) oraz 0.8 MP (1125 x 750, tylko JPEG). Istnieje możliwość zapisu symultanicznego RAW + JPEG. Dodatkowo dostępna jest funkcja naznaczenia granic kadru według stosunku boków (2x3, 4x5, 2x2). Ponadto pliki JPEG mogą być zapisane w jednym z trzech poziomów kompresji. Oryginalnym rozwiązaniem Kodaka jest format ERI-JPEG czyli JPEG o rozszerzonej zawartości tonalnej, który przez producenta określany jest jako niemal równoważny bezstratnemu zapisowi RAW przy dużej oszczędności miejsca (pliki z rozszerzeniem ERI są o ok. 30% większe od standardowego JPEG).

Pamięć uwzględniająca aż 5 typów nośników pozwala na bardzo wygodną archiwizację danych. Podstawowy jest slot CF, ale z poziomu menu aparatu możliwe jest na przykład równoległy zapis przy tych samych ustawieniach na karcie SD/MMC lub kopia tylko w formacie JPEG. System taki na pewno ułatwi życie osobom, którym zdarza się przypadkowe skasowanie zawartości karty. Ponadto podręczna kopia w plikach o mniejszej rozdzielczości może znacznie przyspieszyć przeglądanie i prezentowanie materiału.