System korekcji barw QPcard - test

Ocena działania

W naszym teście posłużyliśmy się tablicami kolorów GretagMacbeth, dzięki czemu mogliśmy dokładnie zmierzyć wartość kolorów otrzymywanych po korekcji wykonanej za pomocą kart QPcard. Wyniki otrzymane dzięki systemowi QPcard skonfrontowaliśmy z innymi metodami korekty barw. Zdjęcia wykonane były aparatem Canon EOS 20D. Tablica kolorów oświetlona była naturalnym światłem słonecznym. W podpisach pod zdjęciami podajemy wartości dla pola koloru białego zmierzone w programie Photoshop.

fot. 1: oryginał z balansem bieli na światło słoneczne (Daylight), wartości białego: R: 238 G: 235 B: 220

Powyższa ilustracja to oryginalne zdjęcie wykonane z predefiniowanym trybem balansu bieli Daylight (światło dzienne). Najmniejsza wartość składowej obrazu niebieskiej i przewaga czerwonej daje lekko różową dominantę.

fot. 2: oryginał z balansem bieli na Auto, wartości białego: R: 241 G: 241 B: 237

Tym razem zdjęcie zostało wykonane z automatycznym balansem bieli. Automatyka EOSa 20D oddała kolor biały "zimniej". Jednak nadal składowa niebieska jest trochę mniejsza przy równych wartościach czerwonego i zielonego, a więc zdjęcie ma zabarwienie lekko żółte.

fot. 3: oryginał z balansem bieli ustawionym według wzorca (biała kartka), wartości białego: R: 231 G: 231 B: 221

Po własnoręcznym zdefiniowaniu balansu bieli za pomocą białej karty kolejne wykonane zdjęcia pokazuje wartości składowych bardzo podobne do tych uzyskanych w trybie automatycznym. Jednak w tym wypadku żółta dominanta jest nieco silniejsza - kolory są cieplejsze.

fot. 4: oryginalne zdjęcie z dokonaną korektą barw w Photoshopie - Auto Levels, wartości białego: R: 237 G: 251 B: 252

Photoshop nieco nas rozczarował. Kolory uzyskane za pomocą funkcji Auto Levels są kompletnie odmienne od tego, co widzi ludzkie oko. Zamiast ciepłych, słonecznych kolorów otrzymaliśmy obraz z zimną, niebiesko-zieloną dominantą.

fot. 5: zdjęcie po korekcie według systemu QPcard, wartości białego: R: 255 G: 255 B: 243

Wreszcie doszliśmy do zdjęcia po korekcie barw wykonanej za pomocą kart i oprogramowania QPcard. Wartości składowych kolorów przypominają zdjecia wykonane za pomocą ustawień balansu bieli jak na fotografiach 2 i 3, a więc ustawieniach Auto i Custom balansu bieli w EOSie 20D. Uzyskaliśmy zrównoważone kolory oddające ciepły odcień naturalnego światła słonecznego. Subiektywnie, zdjęcie skorygowane przez QPcolorsoft jest najbliższe percepcji ludzkiego oka.

Po co więc używać QPcard, skoro automatyka bieli aparatu czy funkcja ustalania wzorca bieli spisała się prawie tak samo dobrze? Po pierwsze nie zawsze możemy polegać automatyce aparatu, która obejmuje tylko pewien, ograniczony zakres temperatur barwowych. Po drugie nie zawsze jesteśmy w stanie dokładnie ustawić ręczny wzorzec bieli i wymaga to dysponowania dosyć dużą białą lub neutralnie szarą kartą. Wreszcie QPcard pozwala nam zapisanie najczęściej używanych profili barwowych i wykorzystanie ich w razie potrzeby później.

Następny test miał pokazać, jak QPcard sprawuje się w plenerze. Zdjęcia były wykonywane w zimowych warunkach podczas padającego śniegu. Jest to wbrew pozorom stosunkowo trudna sytuacja zdjęciowa do korekcji kolorów. Ludzkie oko odbiera taki plener zdecydowanie w zimnych kolorach (wpadających w niebieski). Większość automatycznych systemów korekcji barw wyrónuje natomiast temperaturę barwową sniegu do poziomu bieli, a nawet lekko ocieplając kolory. Dobry sprawdzań dla QPcard. Na ile system skoryguje zdjęcie zgodnie z percepcją ludzkiego oka? Zdjęcia wykonane zostały aparatem Canon EOS 20D przy ustawieniu balansu bieli na chmury (Cloudy). Tym razem nie podajemy wartości poszczególnych składowych pozostawiając ocenę barw własnym zmysłom.

fot. 6: oryginał, balans bieli ustawiony na tryb chmury

fot. 7: oryginalne zdjęcie poprawione automatycznie w programie iPhoto (funkcja Enhance)

fot. 8: oryginalne zdjęcie poprawione za pomocą funkcji Auto Levels w programie Photoshop

fot. 9: oryginalne zdjęcie skorygowane za pomocą systemu QPcard

Tym razem również korekta za pomocą QPcard najbliżej oddała subiektywną percepcję barw. W przypadku korekty programem iPhoto, należy zwrócić uwagę, że zmienia on nie tylko temperaturę barwną, ale także inne aparamtry zdjęcia.

Świadomie nie porównaliśmy zdjęcia, które zostało obrobione za pomocą ręcznych metod, gdyż tu wynik zależy od umiejętności i gustu obrabiającego. Poza tym ręczna obróbka jest czasochłonna, a QPcard ma umożliwiać szybką i prostą korektę zdjęć. Porównaliśmy więc ze sobą metody automatyczne, szybkie i dostępne większości użytkowników aparatów cyfrowych.

Podsumowując test należy pochwalić system QPcard za nowatorskie podejście do problemu, z którym boryka się większość fotgorafów pracujących z plikami cyfrowymi. Wyniki korekty barw osiągane przy zastosowaniu kart są bardzo dobre. Pewne wątpliwości może budzić trwałość kart, ale całe szczęście ich cena nie jest wysoka.

Na koniec w punktach zalety i wady systemu QPcard.

Zalety:

+ symulacja percepcji kolorów ludzkiego oka również na innych kolorach poza białym

+ prosta obsługa

+ mały rozmiar kart referencyjnych

+ szybkie działanie

+ możliwość seryjnej obróbki plików

+ darmowe i uniwersalne oprogramownie (Mac i Windows)

+ niska cena

Wady:

- brak obsługi plików RAW

- zużywające się karty

- mniejsza przydatność w obliczu zmieniających się warunków oświetleniowych (np. w plenerze)

Dziękujemy firmie Cortland za udostępnienie kart QPcard do testów