Lomography wskrzesza obiektyw Petzvala

Moda na fotograficzną retro-stylizację przybiera coraz ciekawsze formy. Chociaż w przypadku pomysłu amerykańskiej firmy Lomography ciężko mówić o stylizacji - tu nie chodzi o kolejny cyfrowy filtr, czy plastikowego kliszaka, ale o to, że firma postanowiła wskrzesić obiektyw Petzvala - konstrukcję, która pierwotnie powstała ponad 170 lat temu. Powstał prototyp i projekt w serwisie kickstarter.com. Cel - 100 000 dolarów - został osiągnięty bardzo szybko, więc kwestia rozpoczęcia produkcji jest właściwie przesądzona. Obiektywy mają powstawać w fabryce Zenita w rosyjskim Krasnogorsku. Mają mieć ogniskową 85 milimetrów, maksymalną jasność f/2,2, wymienne przysłony oraz dwa mocowania do wyboru: Canon EF i Nikon F. Firma Lomography planuje cenę obiektywu na poziomie 500 dolarów. Deklarując chęć zakupu w serwisie kickstarter.com

Obiektyw Petzvala został opracowany w 1840 roku przez Józsefa Petzvala. Składał się z dwóch achromatów - przednia grupa soczewek korygowała aberrację sferyczną, ale wprowadzała komę, która eliminowała druga grupa soczewek. Pomiędzy grupami znajdowała się apertura.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

15 799 zł

FUJIFILM GFX 100S + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

16 999 zł

Nikon Z6 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

10 459 zł

Sony A7 IV + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

9 995 zł

Canon EOS R6 Mark II + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

9 999 zł

Obiektyw powstał w odpowiedzi na konkurs rozpisany przez Société d'Encouragement pour l'Industrie Nationale na zaprojektowanie szybkiego (jasnego) obiektywu portretowego do dagerotypii istotnie zmniejszającego czas naświetlania zdjęć. Petzval, jako pierwszy, zaprojektował swój obiektyw metodą matematyczną, wyliczając jego teoretyczne osiągi jeszcze przed jego wykonaniem. Pracował wówczas w Uniwersytecie Wiedeńskim pod patronatem Arcyksięcia Ludwika - informuje Wikipedia - Obiektyw Petzvala był do czternastu-piętnastu razy jaśniejszy od porównywalnych obiektywów z tamtej epoki. [...] Dawał bardzo ostry obraz na środku, ale miękki na brzegach. Przejście od ostrej części do miękkiej było płynne, co w obiektywie portretowym może być uważane za cechę pozytywną, jako że skupia uwagę oglądającego zdjęcie na jego centrum, rozmywając przy tym mniej istotne brzegi zdjęcia.