Aparaty
Nikon Z50 II - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Jury nadchodzącej edycji Sony World Photography Award zadecydowało o przyznaniu corocznej nagrody honorowej za wybitny wkład w fotografię. Tym razem otrzymuję ją Susan Meiselas, której 50-letnia kariera fotograficzna miała znaczny wpływ na wygląd współczesnej fotografii dokumentalnej.
Susan Meiselas została laureatką prestiżowej nagrody za wybitny wkład w fotografię w ramach konkursu Sony World Photography Awards 2025. Jury konkursu uhonorowało w ten sposób wpływ artystki na fotografię w okresie ostatnich pięciu dekad. Meiselas, ceniona za zaangażowane podejście do tematu, stworzyła imponujący zbiór prac, a jej wnikliwe portrety ludzi w ich środowiskach rozszerzyły horyzonty fotografii dokumentalnej.
Laureatka jest także znana z przedstawiania historii kobiet: od dziewcząt dorastających we włoskiej dzielnicy Nowego Jorku przez striptizerki występujące na jarmarkach po kobiety uciekające przed przemocą domową w Wielkiej Brytanii. Dokumentowała problematykę praw człowieka w Ameryce Łacińskiej, stworzyła także fotograficzną historię Kurdystanu. Jej fotograficzne eseje, osadzone w konkretnej rzeczywistości, przybliżają widzom życie i doświadczenia osób, które znalazły się przed jej obiektywem. Projekty Meiselas powstają zwykle przez dłuższy czas i często dołączone są do nich robione na bieżąco notatki i świadectwa ich uczestników.
Fot. Susan Meiselas, The Star, Tunbridge, Vermont, 1975
Fragmenty pięciu cykli z dorobku laureatki będzie można zobaczyć w londyńskim Somerset House od 17 kwietnia do 5 maja 2025 r. Na wystawie znajdą się między innymi projekty, które nigdy wcześniej nie były prezentowane w Wielkiej Brytanii. Wystawa podąża za powracającymi motywami prac Meiselas, często skupionych na tym, co ukryte i niewidoczne na pierwszy rzut oka. Znalazły się na niej najwcześniejsze cykle, takie jak 44 Irving Street, Prince Street Girls (Dziewczęta z Prince Street) i Carnival Strippers (Karnawałowe striptizerki), oraz późniejsze projekty: Pandora’s Box (Puszka Pandory) i A Room of their Own (Własny pokój).
Prace prezentowane w Somerset House są kroniką długotrwałych relacji i rozmów z ludźmi. W ramach projektu 44 Irving Street (1971) Meiselas portretowała osoby, które były jej sąsiadami w internacie, a następnie prosiła je, aby napisały o różnicach między tym, jak same siebie postrzegają, a tym, jak zostały przedstawione na zdjęciach. Prince Street Girls (1975–1990) to zapis dynamiki grupy dziewcząt dorastających we włoskiej dzielnicy Nowego Jorku i ukazanie ich drogi do dorosłości.
Fot. Susan Meiselas, Roseann w drodze na Manhattan Beach, Nowy Jork, 1978
Cykl Carnival Strippers (1972-1975) dokumentuje sceniczne i pozasceniczne doświadczenia kobiet wykonujących striptiz w czasie małomiasteczkowych zabaw karnawałowych w Nowej Anglii. Ukazuje zarówno ich życie artystyczne, jak i prywatne — a także kolaż głosów wszystkich uczestników tych imprez, od menedżera pokazu po kobiety na scenie i mężczyzn na widowni. Poruszający projekt Pandora’s Box (1995) prezentuje rzeczywistość nowojorskiego klubu sado-maso, znanego jako „Disneyland dominacji”. Z kolei w serii A Room of Their Own (2015-2017) Meiselas kieruje obiektyw na schronisko dla kobiet w Black Country w środkowej Anglii. Zdjęcia pokoi łączą się tu ze świadectwami mieszkanek ośrodka i stworzonymi przez nie oryginalnymi dziełami sztuki, jednocześnie wyrażając i chroniąc ich tożsamość.
"Jestem zaszczycona wyróżnieniem mojego wkładu w stale rozwijający się świat fotografii. W ciągu ostatnich 50 lat miałam okazję być świadkiem tworzenia się historii i ukazywałam światu często niewidoczne życie tych, którzy byli zaangażowani w jej tworzenie. Moje projekty prezentowane na wystawie zachęcają do refleksji nie tylko nad samymi fotografiami, ale także nad relacjami, które je ukształtowały i zainspirowały" - skomentowała przyznanie nagrody fotografka.
Fot. Susan Meiselas, autoportret, 44 Irving Street, Cambridge MA, 1971
Susan Meiselas urodziła się w Baltimore w USA w 1948 r. Ukończyła studia magisterskie w dziedzinie edukacji wizualnej na Uniwersytecie Harvarda, a następnie pracowała jako nauczycielka. Fotografią zajmowała się początkowo podczas wakacji letnich. W ten sposób powstał jej pierwszy projekt Carnival Strippers (1972-1975). W 1976 r. dołączyła do agencji Magnum Photos i stworzyła kilka znaczących serii fotograficznych. Jej zdjęcia z rewolucji w Nikaragui pod koniec lat 70. ponad pół wieku później nadal żyją w publicznej wyobraźni.
Nagroda za wybitny wkład w fotografię to wyróżnienie wręczane twórcom najbardziej przełomowych prac fotograficznych naszych czasów. Jako jej 18. laureatka Susan Meiselas dołącza do grona wybitnych artystów, takich jak Mary Ellen Mark (2014), Martin Parr (2017), Graciela Iturbide (2021), Edward Burtynsky (2022) czy Sebastião Salgado (2024).
Uroczyste wręczenie nagrody odbędzie się na dorocznej gali w Londynie 16 kwietnia 2025 r., podczas której ogłoszeni zostaną zwycięzcy konkursu Sony World Photography Awards 2025.
Susan Meiselas, Fot. Meryl Levin
Susan Meiselas to fotografka dokumentalna mieszkająca w Nowym Jorku. Jest autorką projektów fotograficznych Carnival Strippers (1976), Nicaragua (1981), Kurdistan: In the Shadow of History (1997), Pandora’s Box (2001), Encounters with the Dani (2003), Prince Street Girls (2016), A Room of Their Own (2017), Tar Beach (2020) oraz Carnival Strippers Revisited (2022). W swoich pracach wielokrotnie podejmowała temat praw człowieka w Ameryce Łacińskiej. Jej fotografie znajdują się w kolekcjach na całym świecie. W 1992 r. artystka otrzymała grant MacArthur Fellows Program, a w 2015 roku została stypendystką Guggenheima. Ostatnio zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie Women in Motion przyznawaną przez firmę Kering i festiwal Rencontres d'Arles (2019), nagrodę Deutsche Börse Photography Foundation (2019) oraz nagrodę im. Ericha Salomona od Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego (2022). Stworzona przez paryskie muzeum Jeu de Paume wystawa Mediations (Mediacje), stanowiącą przegląd prac artystki od lat 70. do chwili obecnej, była później prezentowana między innymi w Fundació Antoni Tàpies, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco i Instituto Moreira Salles w São Paulo. Od 2007 r. Meiselas jest prezeską Magnum Foundation - organizacji stawiającej sobie za cel zwiększanie różnorodności i kreatywności w fotografii dokumentalnej.
Więcej informacji można znaleźć na stronie www.worldphoto.org.
(fot. okładkowa: Susan Meiselas, Dee and Lisa na Mott Street, Mała Italia, Nowy Jork, 1976)