![„Matrix” i konie w galopie. Polecamy biograficzny komiks o Muybridge’u [RECENZJA]](/i/images/9/1/9/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_235919-IMG_8199-3.png)
Newsletter
Newsletter
Mateusz Baj - rozmowa z laureatem Sony World Photography Awards 2014
Czy możesz opowiedzieć jak wyglądała Twoja współpraca z Tomaszem Tomaszewskim w ramach projektu 1/1?
Współpraca z moim mentorem polegała na cyklu spotkań. Początkowo rozmawialiśmy o moich pomysłach na projekt, później wraz z rozwojem mojego reportażu skupialiśmy się na konkretnych zdjęciach. Bardzo dużo rozmawialiśmy też o fotografii w szerszym ujęciu, o współczesnych trendach w reportażu czy o projektach innych autorów.
Czy doświadczony fotograf był dobrym nauczycielem?
Świetnym. Uważam, że doświadczenie przychodzi wraz z wiekiem. Przede mną, w mojej fotograficznej "karierze", jest jeszcze wiele błędów, które z pewnością popełnię. Mam nadzieję, że współpraca z tak doświadczonym fotografem jak Tomasz Tomaszewski pomoże mi przynajmniej część tych błędów uniknąć.
Na czym polegało jego wsparcie?
Najbardziej sobie cenię szczere podejście Tomaszewskiego. Jeżeli podobało mu się jakieś zdjęcie lub np. sposób pokazania bohatera to mi o tym mówił. Podobnie, co bardzo ważne, było ze zdjęciami, które Panu Tomkowi się nie spodobały. Wywiązywała się dyskusja. Czasami broniłem swoich zdjęć. Czasami przyznawałem rację mentorowi. Właśnie te dyskusję uważam za największe wsparcie jakie otrzymałem od Tomasza Tomaszewskiego.
Skąd pomysł na zajęcie się pograniczem polsko-białorusko-ukraińskim?
Urodziłem się i wychowałem na Polesiu Zachodnim. Te tereny są mi w pewien sposób bliskie. Od zawsze interesowałem się historią tego regionu, więc zwrócenie się ku moim rodzinnym stronom było dość naturalne.
_968856305.jpg)
_1094526942.jpg)
Czytaj także:Mateusz Baj nagrodzony w konkursie Sony World Photography Awards 2014
Dostałeś nagrodę w konkursie Sony World Photography Awards w kategorii otwartej. Czym jest dla Ciebie to wyróżnienie?
Bardzo fajnym przeżyciem. Nie będę ukrywał, że się bardzo cieszę i jest to motywacja do dalszej pracy i rozwoju w dziedzinie dokumentalistyki.
Czy możesz zdradzić w jakich okolicznościach powstało nagrodzone zdjęcie?
Mogę. Jechaliśmy na kolację do Pani Tatiany (kobiety ze zdjęcia). Byliśmy trochę wcześniej więc zastaliśmy ją na podwórku jej gospodarstwa. Uznałem, że fajnie będzie zrobić jej zdjęcie i później przysłać jako podziękowanie za gościnę. Jednak już w momencie robienia zdjęć wiedziałem, że prawdopodobnie mam coś do mojego projektu. Więź między Tatianą a jej klaczą jest niebywała.
Skąd czerpiesz inspiracje do swojej pracy?
Oglądam zdjęcia innych. To mnie w pewnym sensie nakręca do pracy. Pomysły na projekty zazwyczaj "jakoś same" wpadają mi do głowy.
Jakich fotografów cenisz szczególnie?
Jestem wielkim fanem kilku kolesi z Magnum z Alexem Webbem i Christopherem Andersonem na czele. Bardzo lubię zdjęcia Agtmaela, Kratochvila i Nabrdalika.
