![Nikon Nikkor Z 50 mm f/1.4 - zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/6/7/6/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_236676-DY6A0289_min.jpg)
Newsletter
Newsletter
Artykuł powstał we współpracy z firmą Canon
Jeśli ostatnie lata poświęciłeś doskonaleniu swoich umiejętności w chwytaniu decydującego momentu, filmowanie może z początku nieco Cię onieśmielać. Zasady fotografowania ruchomych obrazów są często wręcz sprzeczne z wieloma utrwalonymi, a przez to dobrze wyćwiczonymi technikami fotograficznymi. Co więcej, wymagania odnośnie do niezbędnego sprzętu mogą oznaczać konieczność przesiadki na bardziej uniwersalny filmujący aparat lub, jeśli myślisz o filmowaniu naprawdę poważnie, zakup dodatkowej kamery i dedykowanej optyki. Oczywiście wizja nowych wydatków może studzić nieco chęć eksplorowania innych mediów, a to z kolei może ograniczyć twórcze horyzonty, co nigdy nie jest dobre w świecie szybko rosnących oczekiwań klientów.
Filmowanie to inwestycja, która w dłuższym horyzoncie z pewnością się opłaci. Materiały wideo umożliwiają też opowiadanie historii w zupełnie nowy sposób. Zarówno fotografia, jak i film mają swoje mocne i słabe strony, ale oba rodzaje medium przemawiają do odbiorców na różne sposoby – żadne nie jest jednak ani lepsze, ani gorsze, niezależnie od rodzaju uwiecznianej sceny. W 2021 roku klienci ślubni, eventowi i komercyjni mają coraz większy apetyt na materiały wideo, a jeśli jesteś w stanie zaoferować oprócz zdjęć także film, to masz znacznie lepszą wyjściową pozycję na rynku komercyjnym.
Częstym problemem fotografów, którzy myślą o wejściu w świat wideo, jest dostrzegana przez nich złożoność kwestii technicznych. Choć początkowo faktycznie możesz czuć się niepewnie, z czasem znajdziesz więcej podobieństw do fotografii niż początkowo mógłbyś przypuszczać, zaś uzbrojony w swoją wiedzę na temat światła, koloru i kompozycji będziesz mieć już szerokie kompetencje do tego, aby szybko i bez większych problemów odnaleźć się w świecie ambitnych produkcji wideo!
Niemal każdy aparat z wymienną optyką oferuje dziś tryb wideo 4K. Więc jaki wybrać?
Kiedyś do nagrywania wysokiej jakości komercyjnych klipów służyły duże, ciężkie i bardzo drogie modele kinowe. Trzy dekady temu nikt nie uwierzyłby, że możliwość nagrywania profesjonalnego materiału będzie w zasięgu portfela zaawansowanego amatora, a kamera (czy też filmujący aparat!) zmieści się w niewielkiej torbie, a nawet kieszeni płaszcza. Zapoczątkowana przez Canona w 2008 roku rewolucja (premiera pierwszej filmującej pełnej klatki EOS 5D Mark II) trwa nadal, a zainteresowanie fotografów filmowaniem stale rośnie.
Rosną też wymagania techniczne klientów dotyczące zwłaszcza jakości i rozdzielczości nagrań, dlatego wybierając aparat czy kamerę, warto myśleć przyszłościowo – skrupulatnie przeanalizować nasze potrzeby i wybrać model, który zapewni wygodę pracy, wysoką jakość, ale również swobodę pracy na etapie edycji.
W przypadku filmowania ważne jest, aby do matrycy kamery dotarło jak najwięcej światła. Obiektyw Canon RF 85 mm f/1,2L USM sprawdzi się idealnie, jeśli zależy Ci na uzyskaniu efektu małej głębi ostrości i możliwości filmowania w słabym świetle – kiedy nie chcesz podnosić czułości matrycy znacznie powyżej ISO 800.
Canon RF 24–105 mm f/4L IS USM nadaje się idealnie do ujęć reportażowych i dokumentalnych. Ma kompaktowe wymiary i, co kluczowe dla spójności ujęć, zachowuje stały maksymalny otwór przysłony podczas skracania lub wydłużania ogniskowej (co zapobiega nagłym zmianom jasności). To wyjątkowo uniwersalne szkło.
Szeroka stałka, taka jak Canon RF 16 mm f/2,8 STM doskonale nadaje się do nagrywania ujęć nocnych oraz vlogów. Stałoogniskowa optyka zapewnia doskonałą ostrość i nie wprowadza niemal żadnych zniekształceń, a do tego efektownie dynamizuje ujęcia. Jest przy tym wyjątkowo mały, lekki oraz cichy dzięki silnikowi AF STM!
Parametry, które należy uznać za kluczowe, to już nie tylko możliwość kontrolowania czasu otwarcia migawki, przysłony i czułości matrycy, ale także klatkaż, przepływność czy próbkowanie koloru. Większość nowych aparatów wyprodukowanych w latach 2020–2021 obsługuje już rozdzielczość 4K (a bardziej zaawansowane, jak Canon EOS R5, mogą nagrywać filmy nawet w 8K), nie oznacza to jednak, że automatycznie będzie można wykorzystać je w bardziej zaawansowanych produkcjach. Należy zwrócić uwagę na obecność płaskich profili (obraz o niskim kontraście i większej dynamice tonalnej na potrzeby zaawansowanej postprodukcji), trybu slow motion, możliwość rejestracji bezpośrednio na kartę pamięci czy dźwięku w wysokiej jakości. Pierwszym pytaniem, na jakie trzeba sobie odpowiedzieć, to co wybrać – aparat czy kamerę?
Aparat czy kamera - co wybrać? Zanim zdecydujesz, poznaj wady i zalety obu rozwiązań
W dzisiejszym świecie Youtube’a, Tik-Toka czy instagramowych Reelsów zleceń wideo jest równie dużo, co realizacji foto. Czasem oba formaty są zresztą ze sobą nierozerwalnie powiązane. Aby skutecznie poruszać się na rynku, konieczne jest więc właściwe urządzenie.
Pierwsze pełnoklatkowe bezlusterkowce Canona to dobry sposób na wejście w świat „pełnej klatki”. Oprócz filmowej plastyki i rozwiniętych funkcji fotografowania oferują wydajne tryby wideo 4K ze świetnym, również podczas filmowania, autofokusem Dual Pixel CMOS AF II oraz wygodny, umieszczony na przegubie dotykowy ekran LCD. Model EOS R oferuje ponadto matryce o większej rozdzielczości (30 Mp względem 26 Mp w EOS RP), a także opcję filmowania w płaskim profilu obrazu Log. Złącza słuchawkowe i mikrofonowe pozwalają na monitorowanie dźwięku.
Ulubiony aparat początkujących vlogerów. Wyposażony w 24-megapikselową matrycę APS-C oferuje kompaktową, ergonomiczną obudowę, wygodny interfejs, przystosowany do filmowania odchylany ekran, tryb wideo 4K 24 kl./s (Full HD do 60 kl./s) i możliwość wymiany obiektywów. Druga generacja aparatu wzbogacona została dodatkowo o funkcję śledzenia oka w trybie wideo, a także o tryb filmowania w pionie (idealny do produkcji pod smartfony) i opcję wypuszczenia czystego sygnału przez HDMI, co ułatwi tworzenie transmisji. Aparat wykorzystamy także jako kamerę internetową.
Ta 24-milionowa (matryca APS-C) miniaturowa lustrzanka Canon to obecnie najtańsza propozycja na wejście w świat wideo oparty o szeroką gamę obiektywów Canon EF. Oferując obracany ekran dotykowy, oparty aż o 3975 punktów detekcji fazy, skuteczny system autofokusa Dual Pixel AF, złącze mikrofonowe i niczym nieskrępowaną rejestrację w jakości Full HD do 60 kl./s. EOS 250D, może okazać się więc świetną propozycją na początek przygody ze światem wideo, a prosta ergonomia i duża matryca zapewnią także komfort podczas fotografowania.
Standardowy wybór, przed jakim stają dziś twórcy, to filmujący aparat, lub przystosowana do wymagających realizacji filmowych kamera wideo. Oba rozwiązania mają oczywiście tak zalety, jak i wady. Bezlusterkowiec z trybem wideo to przede wszystkim wszechstronność, bo oprócz wideo możemy też przecież skutecznie realizować zlecenia fotograficzne. Do tego przyjazna, dobrze znana ergonomia i duża matryca pozwalają uzyskać przyjemną plastykę i wykorzystać pełen potencjał jasnych obiektywów. To zdecydowanie optymalna propozycja dla osób, które muszą w pojedynkę realizować różnorodne zlecenia.
Zwykle jednak wykorzystanie aparatów do realizacji w pełni profesjonalnych materiałów wideo jest utrudnione i wymaga wielu dodatkowych nakładów finansowych. Prostym przykładem może być chociażby chęć realizacji wywiadu na dwa mikrofony, do czego w przypadku większości aparatów konieczne będzie dokupienie całego zewnętrznego interfejsu audio.
To najtańsza kamera z profesjonalnej linii Cinema EOS, w dodatku wykorzystuje nowe mocowanie RF. Wyposażona w matrycę formatu Super 35 łączy kompaktową budowę i „fotograficzną” ergonomię z profesjonalnymi możliwościami. Oferuje opcję rejestracji 10-bitowego wideo 4K 120 kl./s, architekturę Dual Gain, która poprawia jakość na wysokich czułościach, dwa złącza XLR do podpięcia profesjonalnych mikrofonów czy regulowany filtr ND, niezbędny do filmowania w ciągu dnia.
Filmowy efekt w zasięgu portfela amatora. Obiektyw może poszerzyć pole widzenia w poziomie 1,33-krotnie, dzięki czemu uzyskamy szeroki obraz HD 2.4:1. To popularny kinowy zabieg, który sprawia, że widzowie czują, jakby uczestniczyli w danej scenie. Optyka tego typu to też zupełnie odmienny charakter bokeh oraz charakterystyczna niebieska flara. Do minimum ograniczono również zjawisko „oddychania” podczas ustawiania ostrości, a całość zamknięto w solidnej obudowie wykonanej z aluminium lotniczego.
Podstawowa kamera reporterska 4K 25 kl./s, która zapewni swobodę działania w niemal każdej sytuacji. Wyposażona w 1/2,3-calową matrycę, obiektyw o ekwiwalencie 29–601 mm, 5-osiową stabilizację obrazu, tryb slow motion, dotykowy ekran LCD, dwa złącza XLR, wbudowany filtr ND oraz dwa sloty na karty SD stanie się doskonałym kompanem początkujących dokumentalistów, reportażystów i wszelkich innych twórców realizujących materiały wideo w terenie. XA40 oferuje także tryb filmowania w podczerwieni.
Jeśli więc wiesz, że w Twojej pracy niebawem będą przeważać zlecenia wideo, kamera okaże się zapewne dużo wygodniejszym i bardziej przyszłościowym rozwiązaniem. Oprócz wbudowanych większych możliwości kontroli dźwięku i lepiej przystosowanej do pracy wideo ergonomii, otrzymujemy także wiele filmowych udogodnień software’owych (np. lepsze kodeki), a także mniejsze problemy z efektem rolling shutter, wbudowany filtr ND czy – jak w przypadku kamer reporterskich – uniwersalny i szybki obiektyw zoom, który pozwoli skutecznie uchwycić wszystko, co chcemy.
Dostosuj swoją technikę robienia zdjęć, aby prawidłowo naświetlać klipy wideo
Jeśli jest coś, co potrafi zdezorientować fotografa rozpoczynającego dopiero swoją przygodę z filmem, to z pewnością jest to ekspozycja. Każdy doświadczony fotograf wie, że jeśli scena jest zbyt jasna, to jest prześwietlona i dlatego należy ograniczyć ilość światła docierającego do matrycy poprzez korektę wartości jednego z trzech składników ekspozycji: czasu otwarcia migawki, przysłony lub czułości matrycy albo ich kombinacji. Podczas gdy, praktycznie rzecz biorąc, ekspozycja klipu wideo jest dokładnie taka sama w sensie fizycznym, istnieją pewne nieodłączne różnice w sposobie, w jaki jej wartość jest określana podczas filmowania.
Jeśli nie możesz skrócić czasu otwarcia migawki ze względu na typ ujęcia i masz już ustawioną minimalną czułość matrycy, to aby można było uzyskać zarówno małą głębię ostrości, jak i pełną kontrolę nad jasnością przy filmowaniu scen w świetle dziennym, niezbędne okażą się neutralne filtry szare.
Po pierwsze, ogólnie uważa się, że dobrą praktyką jest zablokowanie ekspozycji przed rozpoczęciem nagrywania – choć zmiana jasności obrazu niekoniecznie musi być czymś absolutnie niepożądanym w każdej sytuacji, to rozprasza uwagę i stwarza wrażenie, że materiał został zarejestrowany w sposób amatorski. Oznacza to, że parametry ekspozycji należy starannie dobrać jeszcze przed rozpoczęciem nagrywania. Ponadto możliwość określenia czasu otwarcia migawki jest dużo bardziej ograniczona niż w przypadku fotografii. Przy rejestrowaniu materiału wideo w słabym świetle nie zawsze można tak samo mocno podnieść czułość matrycy, jak przy wykonywaniu zdjęć, ponieważ ruchomy wzór szumu stanie się trudny do ukrycia. Oznacza to, że w takich warunkach należy regulować jasność obrazu tylko za pomocą przysłony i czasu naświetlania.
Każdy film składa się z sekwencji statycznych zdjęć wyświetlanych z dużą szybkością. Ustawienie wartości klatkażu na 24 kl./s nadaje materiałowi kinowy wygląd, podczas gdy 25 kl./s to standardowa wartość odtwarzania filmów w krajach korzystających z formatu PAL (czyli na przykład w Europie). Wartość 30 kl./s jest używana na terytorium państw emitujących programy telewizyjne w standardzie NTSC (takich jak Ameryka Północna i Japonia). Ogólnie rzecz biorąc, ustawianie większej liczby klatek na sekundę nie jest wskazane, ponieważ może skutkować niższą jakością rejestrowanego obrazu, jeśli starszy aparat zmniejsza rozmiar plików, aby mógł poradzić sobie z przesyłaniem danych. Jednakże nagrywanie z częstotliwością 50 kl./s, 60 kl./s lub 120 kl./s pozwala spowolnić na etapie montażu szybkość odtwarzania materiału filmowego w celu uzyskania płynnego efektu zwolnionego tempa np. poprzez rozciągnięcie czasu trwania klipu i wyświetlenie 50 klatek z prędkością 24 kl./s.
Do tego dochodzi kwestia stylu obrazu. Podczas gdy w fotografii dłuższy czas otwarcia migawki może być użyty do uzyskania zdjęcia z długą ekspozycją przy wykorzystaniu statywu, w przypadku ruchomego obrazu efekt rozmycia wielu tematów może wyglądać nierealnie. Ogólnie rzecz biorąc, czas otwarcia migawki 1/50 s można uznać za najdłuższy dopuszczalny przy nagrywaniu typowych materiałów, ponieważ dłuższy czas ekspozycji wprowadzi do obrazu wyraźnie widoczne rozmycie ruchu, zarówno w przypadku obiektów przemieszczających się w obrębie kadru, jak i samego ruchu kamery.
Chociaż większość obiektywów fotograficznych ma określoną jasność np. f/2.8, niekoniecznie musi być to dobry punkt odniesienia, jeśli chodzi o jasność rejestrowanego materiału filmowego. Wartości przysłony nie wskazują rzeczywistej ilości światła przechodzącego przez obiektyw (część promieni odbija się od przedniej soczewki obiektywu i nie dociera do matrycy). Może to oznaczać, że dwa kolejne klipy będą miały nieco inną ekspozycję, co w przypadku produkcji dłuższego filmu może wymagać czasochłonnej korekty na etapie edycji. Stopień transmisji światła (T-stop) to uniwersalny standard pozwalający wprowadzać odpowiednią korektę – przetestowanie optyki pod tym kątem nie ma sensu w przypadku wykonywania statycznych zdjęć, ale może być pomocne przy filmowaniu.
Z drugiej strony wyzwaniem może być uzyskanie małej głębi ostrości, ponieważ ustawienie krótkiego czasu naświetlania ma swoje wady. 1/200 s zamrozi ruch w każdej klatce, tworząc niezbyt płynny, nienaturalnie ostry obraz filmowy, który jeśli zostanie użyty w niewłaściwy sposób, może oddziaływać na widza niepokojąco. Z kolei użycie dużego otworu przysłony w świetle dziennym, nawet przy najniższej czułości matrycy, może łatwo spowodować prześwietlenie obrazu, ponieważ nie można po prostu ustawić krótszego czasu otwarcia migawki.
Wszystkie te różnice mogą na początku powodować, że poczujesz się zdezorientowany, ale jeśli postanowisz zająć się filmowaniem, dobrze żebyś wiedział, z jakimi rzeczywistymi problemami możesz mieć do czynienia.
Zapewnij sobie pełną kontrolę nad ustawieniami, wybierając ręczny tryb ekspozycji (M). Umożliwia on samodzielne dostosowywanie czasu otwarcia migawki, wielkości otworu przysłony i czułości matrycy.
Dopasuj wielkość otworu względnego do sceny, którą chcesz sfilmować. W wielu przypadkach większy otwór przysłony zapewni bardziej profesjonalny wygląd, ale ustaw ją w oparciu o standardową wartość czasu otwarcia migawki dla wideo wynoszącą około 1/50 s, zmieniając wartość przysłony tylko w razie potrzeby.
Ustawienie czasu naświetlania krótszego niż 1/100 s spowoduje, że ruch na materiale filmowym będzie rwany, co może wyglądać nienaturalnie. Z kolei wartość około 1/50 s (podwójna wartość ustawionego klatkażu) z jednej strony zapobiegnie widocznemu rozmyciu, z drugiej zaś pozwoli stworzyć realistyczne wrażenie płynnego ruchu zarówno obiektów przemieszczających się w kadrze, jak i kamery trzymanej w rękach.
Jeśli musisz użyć mniejszego otworu przysłony lub skrócić czas otwarcia migawki poniżej 1/50 s, zwiększ czułość matrycy. Jednak jeśli tylko to możliwe, staraj się utrzymywać czułość sensora na jak najniższym poziomie, aby zminimalizować rozpraszające ruchome wzory szumu oraz zachować ostrość i uchwycić szczegóły.
Aby podkreślić szybką akcję, zwiększoną świadomość lub niepokój bohatera, spróbuj użyć dłuższego czasu otwarcia migawki rzędu 1/200 s. Każda klatka będzie wówczas niezwykle ostra. I odwrotnie, wypróbuj długi czas otwarcia migawki, aby wprowadzić wyraźnie widoczne rozmycie ruchu i uzyskać przypominające senną wizję sekwencje retrospekcyjne
Naucz się tworzyć dramatyczną atmosferę za pomocą kadrowania i ruchów kamery
Na szczęście standardowe zasady komponowania ujęć nie różnią się zbytnio od tych wykorzystywanych w fotografii. Nadal warto stosować zasadę trójpodziału, wykorzystywać linie wiodące i złotą proporcję. Jedyna różnica polega na tym, że zamiast komponować pojedyncze zdjęcie, należy zachować wybrany sposób kadrowania przez cały czas trwania ujęcia. Wiążą się z tym pewne wyzwania, zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę potrzebę utrzymania ostrości i zarejestrowania stabilnego obrazu. Ogromną zaletą w takim przypadku jest posiadanie jasnego planu ujęć, jakie chcesz zarejestrować. Przesadne trzymanie się go może czasem utrudnić Ci pracę (przy zmieniających się warunkach musisz działać spontanicznie), ale ze względu na złożoność i czasochłonność procesu tworzenia materiału wideo, dobrze jest mieć scenopis.
Dzięki temu ruchowi odległość między tematem a operatorem pozostaje stała, podczas gdy kamera będzie podążać za przemieszczającym się obiektem z jednej strony sceny na drugą. Jazda kamerą umożliwia utrzymanie obiektu w kadrze, gdy porusza się on we wcześniej ustalonym kierunku. Zazwyczaj w celu uzyskania stabilnych ujęć, gdy obiekt chodzi, biega lub jedzie z dużą prędkością, statyw z kamerą umieszcza się na wózku jeżdżącym po torze lub szynach. Wózek pomaga wówczas zredukować wibracje i szarpnięcia spowodowane tarciem.
Opracowanie takiego storyboardu pozwala zachować podczas kręcenia ujęć jasną wizję tego, w jakim kierunku i jak szybko należy przesunąć aparat, aby obiekt był idealnie wykadrowany i wyostrzony. Wydaje się, że jest to prosta czynność polegająca na podążaniu za tematem poprzez śledzenie go kamerą, ale musisz rozważyć, w jaki sposób będziesz musiał zmieniać jej pozycję, aby zachować ciągłość ujęcia. Nie zawsze będziesz poruszać się po płaskiej powierzchni, więc czasem niezbędne będzie wcześniejsze przećwiczenie sekwencji ruchów i jej zapamiętanie.
Kolejnym popularnym typem ujęć kinowych jest dojazd - podobny do jazdy, z tą różnicą, że kamera porusza się wówczas w kierunku obiektu lub od niego oddala, zachowując ostrość. Ten ruch pomaga stopniowo ujawniać otoczenie lub wyodrębnić obiekt z tła – nawet jeśli on sam znajduje się w ruchu – tworząc płynne, efektowne ujęcia. Aby mogło się to udać, podobnie jak podczas korzystania z wózka, ważne jest, aby kamera poruszała się stabilnie, najlepiej po torze lub innej gładkiej powierzchni.
Ponadto nie zapomnij o dynamicznym kadrowaniu – przesuwaniu aparatu w celu uzyskania np. efektu dojazdu. Tworzenie filmów polega na opowiadaniu historii, więc nie chodzi tylko o utrzymanie tematu w kadrze, lecz także wejście z nim w interakcję. Jest to trzeci element kompozycji wideo, o który nie musimy się troszczyć w przypadku większości nieruchomych obrazów. Sposób, w jaki zmieniasz podczas kręcenia klipu odległość dzielącą aparat od obiektu, wpływa na to, jak widz reaguje na to, co widzi, i jakie są jego odczucia. Tymczasem, choć w wielu przypadkach pożądane jest utrzymywanie ostrości na temacie, przesuwanie punktu ostrości stanowi świetny sposób na poinformowanie widza, na co i kiedy powinien patrzeć.
Bardziej wyszukany efekt transfokacji z dojazdem doskonale nadaje się do oddawania silnych emocji. Kamera dojeżdża do tematu lub odjeżdża od niego i w tym samym czasie zmianie ulega także ogniskowa obiektywu. Pozwala to zachować stały rozmiar obiektu w kadrze, zaś zmieniająca się wielkość elementów tła tworzy wrażenie, że widz zbliża się lub oddala od miejsca, w którym znajduje się obiekt. To popularna technika filmowa, stosowana w filmach, mająca na celu wprowadzić niepokojące, pozornie nierealne zagęszczenie sceny.
Kilka wskazówek Victorii Grech, jak przezwyciężyć niepewność i o czym warto pamiętać, realizując pierwsze produkcje wideo
Na co dzień uczę fotografów, jak tworzyć profesjonalnie wyglądające produkcje filmowe przy ograniczonym budżecie. Pomagam zrozumieć psychologię wizualnego opowiadania historii, dzięki czemu klip jest nie tylko angażujący, ale także pozwala nawiązać więź z klientami i odbiorcami.
Główną rzeczą powstrzymującą fotografów przed zajęciem się filmowaniem jest najprawdopodobniej strach. Pamiętam, jak po raz pierwszy wzięłam do ręki kamerę… Nie chciałam uczyć się nowych umiejętności i bałam się ryzykować reputację swojej firmy, próbując zrobić coś, co wydawało mi się szalenie trudne. Myślę, że problemem, jaki fotografowie mają z nagrywaniem filmów wideo i z którym najtrudniej jest im sobie poradzić, jest ustawianie ostrości. Jednak w przypadku nowoczesnych bezlusterkowców i większych kamer wideo inteligentny follow focus działa naprawdę świetnie. Kiedy zamieniłam swoją lustrzankę Canon na bezlusterkowiec, byłam zdumiona niektórymi funkcjami oprogramowania, jakie miałam do dyspozycji w aparacie. Następnie musiałam się nauczyć sztuki wizualnego opowiadania historii i pracy kamerą (poruszania nią). To, co działa w przypadku nieruchomych kadrów, nie sprawdza się w przypadku ruchomych. Fotografując i filmując wesela, szybko nauczyłam się, że muszę najpierw upozować parę do zarejestrowania zdjęcia, a potem wyreżyserować jej ruch.
W przypadku profesjonalnych nagrań wideo użycie stabilizatora pomaga zarejestrować stabilny obraz, nawet podczas wykonywania złożonych ruchów kamerą trzymaną w rękach w celu uzyskania bardziej wciągającej perspektywy.
Jednym z największych błędów, jaki może popełnić początkujący filmowiec, jest wyłączenie nagrywania dźwięku w aparacie podczas rejestrowania ścieżki audio na urządzeniu przenośnym. Brakuje wówczas ścieżki dźwiękowej do jego synchronizacji w postprodukcji. Kiedyś sfilmowałam w ten sposób cały grecki chrzest i później godzinami edytowałam materiał, by zgrać obraz ze ścieżką audio – była to lekcja, którą zapamiętam na całe życie. Zawsze staraj się zarejestrować dwie lub trzy wersje ścieżki dźwiękowej na wypadek, gdyby coś stało się z głównym mikrofonem.
Ostatecznie wejście w obszar wideo było największym ryzykiem, jakie kiedykolwiek podjęłam, prowadząc moją firmę. Nawet gdybyś jako fotograf musiał zacząć filmować smartfonem lub lustrzanką cyfrową – wykorzystaj to, co masz, i bądź kreatywny. www.video-marketer.com
Simeon Quarrie, ambasador Canon mówi nam o rosnącej roli wideo w pracy fotografa i zaletach łączenia obu mediów
Moja przygoda z filmem rozpoczęła się, gdy wręczono mi do ręki kamerę wideo na weselu mojego przyjaciela. Teraz zajmuję się fotografią i filmowaniem zawodowo. Korzystanie z obu mediów daje dużą elastyczność i odblokowuje potężne możliwości opowiadania historii. Moja rada dla fotografów, którzy chcą zająć się również filmowaniem, jest taka, by postarali się dostrzec podobieństwa – wiesz już sporo o zasadach kompozycji obrazu, oświetlaniu i pracy z modelami, więc wejście w obszar wideo nie powinno być już tak onieśmielające. Na planie filmowym osoba odpowiedzialna za zdjęcia to operator lub „reżyser obrazu” (director of photography), co właściwie wszystko wyjaśnia.
Największe różnice dotyczą sposobu prowadzenia kamery – to właśnie jej ruch pozwala opowiedzieć historię. Nie przesuwaj jej zbyt szybko, zatrzymaj na dłużej w jednym miejscu i nagrywaj dłuższe ujęcia, niż wydaje Ci się to konieczne. Potrzebujesz 30 sekund materiału? Nagraj 2 minuty. Filmując z myślą o publikacji materiałów w mediach społecznościowych, pamiętaj, że wiele osób odtwarza klipy z wyłączonym dźwiękiem, więc musisz przyciągnąć ich uwagę samym obrazem. Rejestruj szerokie i średnioplanowane ujęcia, a także zbliżenia, aby pokazać kontekst.
Ostatnio coraz ważniejsze stało się też wykorzystywanie wideo do promocji marek w social mediach. Spójrz na firmy promujące swoje produkty czy usługi – kiedyś robiły to głównie w czasopismach i przy wykorzystaniu drukowanych ulotek. Potem zaczęły tworzyć treści publikowane w sieci. Teraz, gdy Internet ma tak dużą przepustowość, kluczowym medium reklamowym stało się wideo. Widać to zwłaszcza teraz; większość z nas uważa korzystanie z aplikacji Zoom za coś normalnego – lockdowny znacznie przyśpieszyły proces cyfrowej transformacji sposobów komunikacji. Przyzwyczailiśmy się do oglądania osób mówiących do kamerek internetowych czy relacjonujących coś za pośrednictwem Instagrama i Reels. Także algorytmy mediów społecznościowych nadają takim treściom wyższy priorytet i rangę. W Internecie jest dziś więcej materiałów wideo niż kiedykolwiek wcześniej, więc używając profesjonalnej kamery, aby uzyskać jak najlepszą jakość swoich materiałów, możesz naprawdę się wyróżnić!
Jeśli Twoją podstawową działalnością jest fotografia, pomyśl o nakręceniu filmu o sobie. Ludzie lubią zatrudniać fotografów z osobowością, dlatego ja nagrywam wideo pokazujące kulisy mojej pracy, by klienci mogli lepiej mnie poznać. linktr.ee/simeonquarrie
Artykuł powstał we współpracy z firmą Canon
_443908423.jpg)
_1094526942.jpg)
_1475239688.jpg)
