Newsletter
Newsletter
Canon EF 24-70 mm f/4L IS USM - test
9. Rozmycie
Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:
Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia
Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia
Jak widać na powyższych wykresach, rozmycie w plikach RAW może być widoczne w całym zakresie ogniskowych, a nawet jest momentami nie do przyjęcia. Zwiększa się ono razem z wydłużaniem się ogniskowej.
Wykres spłaszcza się razem ze wzrostem przysłony i w okolicach f/8 jest już prawie całkiem jednolity.
W przypadku odbitki 20x30 cm wygląda to już dużo lepiej. Na wszystkich ogniskowych obraz jest ostry już od maksymalnego otworu przysłony. Drobne zastrzeżenia można mieć jedynie do dłuższych ogniskowych, gdzie w rogach mogą być widoczne delikatne rozmycia.
_443908423.jpg)
_968856305.jpg)
