Aparaty
Leica M11 Black Paint - nowa wersja, która pięknie się zestarzeje
Jan Bułhak (1876-1950) należy do grona najwybitniejszych artystów XX wieku. Fotografik, teoretyk sztuki, pedagog oraz organizator życia fotograficznego w Polsce. Twórca terminu "fotografika", autor i propagator na gruncie polskim, pojęcia "fotografii ojczystej". Organizator, współtwórca i prezes fotograficznych środowisk artystycznych - Wileńskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii (1927), Fotoklubu Wileńskiego (1927), Fotoklubu Polskiego (1929), Polskiego Związku Artystów Fotografów (1947). Wykładowca i kierownik Zakładu Fotografii Artystycznej na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie (1919 - 1939).
Jako dokumentalista stworzył zbiór fotografii będących swoistym portretem krajobrazu, ziemi, nieba, drzew, jezior jak również architektury i uroków miasta. Początkowo utrwalał na fotografiach najbliższe okolice, Wileńszczyznę, Wilno a od 1920 roku pozostałe regiony Polski. Do 1912 roku mieszkał w Peresiece w majątku własnym, a następnie w Wilnie, gdzie w pożarze miasta w 1944 roku stracił cały dorobek artystyczny. Od roku 1945 związany z Warszawą, kontynuował pracę artystyczną a także propagandową i organizacyjną w tworzeniu fotografii ojczystej. Jan Bułhak zmarł w lutym 1950 roku w Giżycku.
Niezwykle bogata twórczość artysty i chęć pokazania, chociaż sygnalnie wszelkich jej aspektów, skłoniła organizatorów do podzielenia wystawy Jana Bułhaka na dwie części. Pierwsza obrazuje działalność zapoczątkowaną jeszcze w Peresiece w latach 1905-1912 i przez pierwsze prace wileńskie aż do fotografii będących pełnią wyrazu artystycznego estetyki piktorialnej w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Obejmuje czas ogromnej aktywności twórczej, formułowania pojęcia fotografiki i fotografii ojczystej.
Cześć druga zamyka się w ostatnich latach działalności artystycznej poczynając od roku 1944 do śmierci artysty. Przyjęto niejako naturalną cezurę wynikłą z okoliczności osobistych, jaką była utrata całego dorobku Jan Bułhaka w pożarze Wilna w lipcu 1944 r. i jego przeprowadzka do Warszawy. Równocześnie pod względem artystycznym jest to okres tworzenia wielkiego zespołu fotografii ojczystej zgodnie z jej poszerzonymi założeniami, które jak zauważył Adam Sobota wynikały z przemyśleń zmieniających życiowe doświadczenia w program, który dawał realne szanse stałego twórczego działania w dramatycznie zmieniających się okolicznościach. - Grażyna Dreścik
Na drugiej części wystawy zaprezentowane fotografie pochodzą wyłącznie z wielotysięcznego zbioru pozytywów i negatywów Jana Bułhaka znajdujących się w zasobach Muzeum Historii Fotografii im Walerego Rzewuskiego w Krakowie.
Przy okazji wystawy dostępne są wydawnictwa albumowe oraz Katalog zawierający część tekstową i albumową.
Wystawa Jana Bułhaka - cz. 2
Termin: 11 lipca - 7 września 2008
Muzeum Historii Fotografii
ul. Józefitów 16, Kraków