Newsletter
Newsletter
Jean-François Spricigo jest jednym z najwybitniejszych fotografów belgijskich młodego pokolenia. Zajmuje się także filmem i poezją. Stworzył własny, emocjonalny i intymny język fotografii, operujący nieostrościami, ziarnem, zbliżeniami i ekspresyjnymi portretami nie tylko ludzi, lecz także zwierząt.
O swojej pracy mówi, że stara się wyrazić, co czuje, a nie przedstawić świat. Między fotografiami tworzącymi poszczególne wątki, prezentowane jako cykle na wystawach, trudno jest wskazać tematyczną łączność. To raczej swobodnie powiązane ze sobą obrazy, zbliżone formalnie, o podobnym zabarwieniu emocjonalnym. Tak powstawały wcześniejsze cykle „notturno”, „silenzio”, „ici, hier”, „settembre”, „prelude”, „anima”, a także ostatni, „toujours l’aurore”, który zaprezentowany zostanie na nadchodzącej wystawie w Starej Galerii ZPAF.
fot. Jean-François Spricigo, z cyklu "toujours laurore"
To cykl, który pozwoli poznać charakterystyczne cechy fotografii belgijskiego artysty: poetycką, narrację o otwartej strukturze, złożoną z portretów gubiących ostrość rysów, lecz zatrzymujących emocjonalną prawdę o przedstawianych ludziach i zwierzętach, tajemniczych krajobrazów, nielicznych migawek z codzienności.
Spricigo (ur. 1979, Tournai, Belgia) fotografuje w zasadzie jedynie w czarni i bieli. Kolor pojawił w fotografiach powstałych podczas pobytu rezydencjalnego w Casa Velasquez w 2012 roku, jako wyraz zachwytu nad barwnością Południa. Odtąd obecny jest skromnie, choć w nasyceniu. Wydaje się, że istotą tej fotografii jest dać wyraz życiu, naturze, duszy przenikającej przyrodę, obecnej w człowieku, zwierzęciu i pejzażu. To także fotografia ciszy i zatrzymania, świadectwo przemiany codziennego zgiełku w pełną skupienia kontemplację.
fot. Jean-François Spricigo, z cyklu "toujours laurore"
_968856305.jpg)
_1094526942.jpg)
_1877607562.jpg)
_443908423.jpg)
Autor był uczestnikiem licznych wystaw zbiorowych, przeglądów, festiwali, jak: Paris Photo, Rencontres internationales de la photographie d’Arles i projektów indywidulanych w najważniejszych instytucjach i galeriach poświęconych fotografii, jak Musée de la Photographie de Charleroi (cykl „romanza”, 2012), 104 Paryż (cykl „toujours l’aurore”, 2014). Współpracował ze znanymi galeriami na całym świecie: Galerie Agathe Gaillard (Paryż), Galerie Maeght (Paryż), Louis Stern Gallery (Los Angeles), gdzie prezentowane były jego indywidualne wystawy. Laureat nagród artystycznych, takich jak Prix de Photographie de l’Académie des Beaux-Arts de l’Institut de France czy Fondation belge de la Vocation. W swoim dorobku ma także liczne publikacje.
Wernisaż wystawy odbędzie się w czwartek, 19 stycznia 2017 roku, o godzinie 19:30 w Starej Galerii ZPAF, przy ul. Plac Zamkowy 8 w Warszawie. Ekspozycję można będzie oglądać do 18 lutego.
Wystawa powstała we współpracy Starej Galerii ZPAF, galerii 104 w Paryżu, Flying Gallery Foundation oraz Przedstawicielstwa Walonii i Brukseli w Polsce. Jej kuratorkami są Clotilde Simonis – Gorska i Lena Wicherkiewicz.
Więcej informacji znajdziecie pod adresem zpaf.pl.
(źródło: materiały prasowe)
