![Nikon Nikkor Z 50 mm f/1.4 - zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/6/7/6/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_236676-DY6A0289_min.jpg)
Newsletter
Newsletter
Tegoroczna odsłona największego polskiego festiwalu poświęconego filmom dokumentalnym wyjątkowo odbywa się na przełomie września i października. Z racji sytuacji epidemiologicznej, po raz pierwszy większość z filmów pokazywanych w ramach 17. edycji Millennium Docs Against Gravity możemy oglądać także online.
Wśród festiwalowej selekcji ponad 100 filmów dokumentalnych znajdziemy także tytuły poświęcone filmowi i fotografii. Oto zbiór tematycznych dokumentów, które spodobają się wszystkim zainteresowanym fotografią.
„Szukając Gilles’a Carona” („Looking for Gilles Caron”)
Reżyserka w bardzo precyzyjny, niemal śledczy sposób, analizuje dzienniki i tysiące zdjęć Gilles’a Carona, nazywanego Jamesem Deanem współczesnej fotografii. Podobnie jak największy buntownik w historii kina, Caron umarł młodo, w wieku 30 lat - zaginął w kambodżańskiej dżungli. Widzimy jego ikoniczne zdjęcia i proces twórczy artysty. Odkrywamy między innymi historię fotografii Daniela Cohn-Bendita w trakcie paryskich zamieszek w maju 1968 roku. Reżyserka przedstawia wiele ujęć, pokazując, w jaki sposób Caron szukał właściwego miejsca do zrobienia „tego” jedynego zdjęcia.
Oglądamy też jego fotografie z Nigerii, dokumentujące wojnę domową w Biafrze, a także z Izraela, z wojny sześciodniowej, gdy był pierwszym świadkiem spotkania żołnierzy izraelskich ze Ścianą Płaczu oraz ostatnim świadkiem istnienia dzielnicy, która sąsiadowała ze Ścianą, a następnego dnia została zniszczona. Podglądamy jego zdjęcia z Irlandii Północnej z lat 60. XX wieku, które dowodzą, że był głównym świadkiem wielu dramatycznych i tragicznych wydarzeń drugiej połowy XX wieku. Mistrzostwo jego prac polegało na tym, że potrafił przedstawić każdą sytuację w symboliczny sposób.
„W obiektywie popkultury” („That Click”)
Jego fotografie pokazywane są na całym świecie i znajdują się w stałych kolekcjach wielu prestiżowych galerii i muzeów, m.in. The National Portrait Gallery w Londynie. Nazywany geniuszem fotografii Douglas Kirkland urodził się w 1934 roku i już w wieku dwudziestu kilku lat współpracował z magazynem „Look” i „Life”. Na początku lat 60. XX wieku odniósł wielki sukces dzięki ekskluzywnym sesjom fotograficznym z Elizabeth Taylor i Marilyn Monroe. W ciągu kolejnych dekad sfotografował około 600 celebrytów, m.in. Nicole Kidman, Leonardo DiCaprio, Judy Garland, Marcello Mastroianniego, Angelinę Jolie, Pierce’a Brosnana, Audrey Hepburn czy Sharon Stone.
Pracował przy 150 filmach (m.in. „2001: Odyseja kosmiczna”, „Titanic”, „Wielki Gatsby”, Mouin Rouge”), wydał wiele książek i sam był bohaterem wielu z nich. Był też wykładowcą i zorganizował liczne wystawy, a jedna z nich: „Douglas Kirkland – życie w obrazach” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej GOMA w Brisbane była trzecią najczęściej odwiedzaną wystawą fotograficzną na świecie w 2010 roku. Film śledzi jego życie i karierę przez dziesięciolecia, a także współpracę i długoletnie małżeństwo z Françoise Kirkland. Dzięki wywiadom z gwiazdami, poznajemy nieznane fakty z pełnego przygód życia tego charyzmatycznego artysty, którego nieśmiertelne fotografie dokumentują kariery gwiazd Hollywood i rozwój kultury popularnej ostatniego półwiecza.
„Analogowy wizjoner” („An Impossible Project”)
Dr Florian „Doc” Kaps to ekscentryczny wiedeński biolog, który od zawsze zafascynowany był analogowymi nośnikami obrazu i dźwięku. Gdy w 2008 roku, w rok po pojawieniu się na rynku pierwszego iPhone’a, ostatniej fabryce Polaroida w Enschede w Niderlandach groziła rozbiórka, postanowił zebrać 180 000 euro potrzebnych do jej odkupienia, żeby uratować ją od upadku. Początkowo nie mógł używać nazwy Polaroid, więc nazwał swoją firmę Impossible i otworzył biuro w Berlinie, gdzie zatrudnił grupę kreatywnych cyfrowych zapaleńców. Marzenie na przywrócenie popularności Polaroida było trudne do spełnienia, bo formuła polaroidowego filmu została utracona. Nie było chemikaliów potrzebnych do jego produkcji i w ten sposób rozpoczął się proces jego ponownego odkrywania.
Doc okazał się wizjonerem, ale nie był zbyt przedsiębiorczy. Gdy na horyzoncie pojawił się polski fotograf osadzony w Nowym Jorku Oskar Smołokowski wraz z ojcem-multimilionerem Wiaczesławem Smołokowskim, Doc musiał opuścić założoną przez siebie firmę, dzieląc los Steve’a Jobsa (cytowanego w filmie kilka razy).
_1475239688.jpg)
_443908423.jpg)
_968856305.jpg)
_1877607562.jpg)
Film dokumentuje działalność Doca i innych pasjonatów analogowej rewolucji. Poznajemy jej technologię i zaplecze: telefony stacjonarne, odtwarzacze płyt i prasy drukarskie. I oczywiście wiele ciekawych polaroidowych zdjęć: od Andy Warhola po Lady Gagę. Film, kręcony przez sześć lat na taśmie 35 mm, z pełną partyturą orkiestrową nagraną na żywo bezpośrednio na płytę winylową, pokazuje, że w epoce cyfrowej Polaroid jest alternatywną rozrywką, ale także szansą na ponowne zaufanie naszym zmysłom.
„Kubrick o Kubricku” („Kubrick by Kubrick”)
Choć Stanley Kubrick był jednym z największych reżyserów w historii kina, rzadko kiedy sam publicznie zabierał głos. Udzielił zaledwie kilkunastu wywiadów; mówiło się o nim, że nie lubił tłumaczyć swoich filmów, nie przepadał za mediami… W ciągu dwudziestu lat po jego śmierci w 1999 r. powstały biografie, filmy dokumentalne i wystawy poświęcone jego karierze i analizie filmów. Wypowiadali się o nim rodzina, przyjaciele i współpracownicy. Ale aż do teraz nie usłyszeliśmy tych historii z ust samego Kubricka, który dla szerokiej publiczności nadal pozostaje reżyserem-tajemnicą.
„Andriej Tarkowski. W świątyni kina” (Andrey Tarkovsky. A Cinema Prayer)
Kultowy rosyjski reżyser Andriej Tarkowski pozostawił po sobie osiem filmów uważanych za arcydzieła światowego kina. Zainteresowanie jego spuścizną rośnie wśród kolejnego pokolenia widzów, którzy chcą lepiej zrozumieć przekaz tych wyjątkowych filmów. Ta dokumentalna opowieść o życiu i twórczości Tarkowskiego przez wyszła spod ręki jego syna. Wybitny twórca sam przedstawia tu historię swojego życia, dzieli się wspomnieniami, poglądem na sztukę i refleksją na temat losu artysty i sensu ludzkiej egzystencji. Tarkowski opowiada o rozróżnieniu między kinem a innymi formami sztuki, pracy z aktorami, a także o artystach, których podziwiał, takich jak Szekspir, Bach, Tołstoj.
Dzięki unikalnym nagraniom audio, możemy zanurzyć się w tajemniczym świecie jego filmowych obrazów, co pozwala zrozumieć i na nowo ocenić jego pracę i wewnętrzne życie. Tej relacji towarzyszą niepublikowane wcześniej nagrania wierszy Arsenia Tarkowskiego, jednego z największych rosyjskich poetów XX wieku i ojca reżysera. Poezja Arseniego zawsze miała wpływ na filmy Tarkowskiego, podkreślając głęboką więź kulturową i duchową pomiędzy ojcem i synem. Tarkowski opowiada także o swoich filmach, a ich fragmenty przeplatane są nowszymi ujęciami ważnych dla reżysera miejsc w Rosji, Włoszech i Szwecji, w których mieszkał i tworzył.
„Forman vs Forman”
„Amadeusz”, „Lot na kukułczym gniazdem” czy „Hair” sprawiły, że Miloša Formana pokochali widzowie na całym świecie. Zanim jednak reżyser wyjechał do USA i zdobył 13 Oscarów (na 31 nominacji), w rodzimej Czechosłowacji zrobił filmy, które stały się klasykami europejskiego kina jak „Miłość blondynki” czy „Czarny Piotruś”. Archiwalne materiały – przeważnie wywiady z Formanem (zmarłym w 2018 roku) - nie ukazują jego życia w wyłącznie pozytywnym świetle. To wielowymiarowy, szczery portret nie tylko wielkiego artysty, ale przede wszystkim wyjątkowego człowieka.
Trudna sytuacja, naciski komunistycznej władzy i decyzja o pozostaniu za oceanem to tylko jedna strona tej historii - drugą jest porzucona rodzina i czasem egoistyczna postawa reżysera. Forman zawsze stawał w opozycji do systemu społecznego i czuł nieufność wobec władzy politycznej, wyniesioną z czasu życia w totalitarnym reżimie. Z czasem znakiem rozpoznawczym jego filmów stało się pokazywanie jednostki w zderzeniu ze społeczeństwem – nieważne, czy byli to hipisi, czy odległy im czasowo Mozart. W filmie legendarnej czeskiej dokumentalistki Heleny Třeštíkovej pojawia się też narracja syna Miloša – Petra, który składa w ten sposób hołd swojemu ojcu.
Jak obejrzeć filmy online w ramach Millenium Docs Against Gravity?
Aby oglądać filmy z 17. edycji Millenium Docs Against Gravity na swoich telewizorach i komputerach możemy kupić jednorazowy e-bilet (9,50 zł), lub skorzystać z e-karnetu, który w zależności od ceny (42-98 zł) obejmuje możliwość obejrzenia od 5 do 14 filmów.
Więcej informacji o tegorocznej edycji festiwalu znajdziecie na stronie mdag.pl.
