Mobile
Oppo Find X8 Pro - topowe aparaty wspierane AI. Czy to przepis na najlepszy fotograficzny smartfon na rynku?
Wystawa stanowi retrospektywny przegląd twórczości Jerzego Lewczyńskiego, który z niezwykła determinacją, graniczącą nierzadko wręcz z obsesją, odwołuje się w swoich fotograficznych działaniach do wrażliwości i pamięci własnej oraz do pamięci odbiorców, pozostając nieustannie pochylonym nad tajemnicą ludzkiego bytu. W wędrówce przez niezmierzoną przestrzeń egzystencji człowieczej gromadzi Lewczyński fragmenty rzeczywistości, okruchy wspomnień, strzępy wzruszeń, zamykając je w swoich fotografiach niczym w drogocennych relikwiarzach. Dzięki temu powstaje twórczość jednocześnie czytelna i wieloznaczna, czerpiąca z anegdoty i odwołująca się do uniwersaliów, pełna metafor i zagadek, opowiadająca o ludzkim życiu bez zbędnych upiększeń i sentymentalizmu. Owa umiejętność uzyskiwania syntezy jest zresztą jedną z charakterystycznych cech artysty, zarazem lakonicznego i elokwentnego w swoim sposobie narracji, który posługując się oszczędną, czarno-białą fotografią wywołuje wciąż na nowo w umyśle zdumionego odbiorcy lawinę skojarzeń i odniesień. Staranność z jaką Lewczyński formułuje język osobistej, fotograficznej narracji zdaje się wyrażać pogląd, iż rolą artysty nie jest oczekiwanie na łut szczęścia czy fotograficzny przypadek, lecz nadawanie obrazom rzeczywistości własnych znaczeń. Czyż nie jest zdumiewającą łatwość, z jaką Lewczyński tworzy własny komentarz do nieodgadnionej tajemnicy, jaką jest historia ludzkiego życia, kończąca się największą z zagadek: śmiercią? - tekst towarzyszący wystawie w MHF
Jerzy Lewczyński urodził się w 1924 roku w Tomaszowie Lubelskim. Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Żołnierz AK (1943-1945). Od 1956 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 50. tworzył prace starannie skomponowane, pełne symbolicznych przedmiotów stanowiące komentarz do rzeczywistości - nazwanych "antyfotografią". W latach późniejszych Lewczyński zaczął wykorzystywać w swych dziełach prace innych autorów, reprodukcje, nazywając swoje działania "archeologią fotografii".
Lewczyński brał udział w licznych wystawach krajowych, m.in: Warszawa 1958 (Krzywe Koło); Kraków 1968 (Fotografia Subiektywna); Warszawa, 1971 (Fotografowie Poszukujący); Katowice, 1971 (Stany graniczne fotografii) i inne.
Swoje fotografie prezentował również na wystawach fotografii polskiej za granicą: Niemcy, Kolonia, 1959 Beksiński-Lewczyński-Schlabs; Polska Fotografia Twórcza - Kolonia, Photokina 1972, Fotografia Polska, 1979 (USA, Paryż, Londyn, Berlin, Moskwa, Zagrzeb) i inne. Fotografie Jerzego Lewczyńskiego znajdują się w kolekcjach: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, muzeów w Lozannie, Duchin i innych.
Kuratorzy wystawy: Marek Janczyk, Iwona Święch
Otwarcie wystawy nastąpi w piątek, 17 listopada 2006 roku o godzinie 18 w siedzibie Muzeum Historii Fotografii (ul. Józefitów 16) w Krakowie. Wystawa czynna będzie do połowy stycznia 2007.