„Ekwiwalenty 2017” - zobacz złożoną relację fotografii i malarstwa

Zbigniew Dłubak zaczął fotografować w 1946 roku, w trakcie pobytu w sanatorium gruźliczym w Otwocku. W kolejnych latach powstały najsłynniejsze fotografie artysty o tytułach zaczerpniętych z poematu Pablo Nerudy Serce Magellana, zaprezentowane na pierwszej wystawie indywidualnej Dłubaka w warszawskim Klubie Młodych Artystów i Naukowców w czerwcu 1948 roku, a później w wyborze na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w grudniu tego samego roku w Krakowie. Prace te były pierwszą ważną wypowiedzią artysty, zaangażowanego w tworzenie się języka sztuki nowoczesnej w powojennej Polsce. Nawiązujące do surrealizmu zdjęcia, operujące zestawieniami ostrego i nieczytelnego obrazu, balansujące na granicy abstrakcji i odniesień przedmiotowych, odsłaniały interesujące i nieznane obszary rzeczywistości.

W galerii FAF zostaną pokazane autorskie odbitki z lat 40. XX wieku oraz późniejsze, które Dłubak przygotował na wystawę w Muzeum Sztuki w Łodzi w 1995 roku. Wybór zamyka kilka mniej znanych odbitek z tej serii, odnalezionych  dzięki opracowaniu  archiwum artysty.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

15 699 zł

FUJIFILM GFX 100S + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

16 999 zł

Nikon Z6 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

10 399 zł

Sony A7 IV + 1300 zł Sony Cashback

9 995 zł

Canon EOS R6 Mark II + 500 zł Canon Cashback

9 999 zł

fot. Zbigniew Dłubak "Zamyslenie" (1948)

Cykle  Dłubaka i Sokołowskiej dzieli 70 lat. Ekwiwalenty 2017, odnoszą się zarówno do prac Dłubaka, jak i do historii abstrakcji fotograficznej oraz relacji fotografii i malarstwa. Artystka w tytule przywołuje słynny cykl fotografii chmur Alfreda Stieglitza pt. Ekwiwalenty z lat 20. i 30. XX wieku, uznawany za jedne z pierwszych programowo abstrakcyjnych fotografii. Praca nad tym cyklem przypadała na okres intensywnego dialogu twórczego między Stieglitzem a jego żoną, malarką Georgią O’Keeffe, której praktyka artystyczna jest również ważnym odniesieniem dla twórczości Sokołowskiej.

Sokołowska używa bliskiej fotografiom Dłubaka, zawężonej "palety" półtonów, operuje nieostrością, przygląda się z bliska podobnie intrygującej, organicznej  materii. Kłębiące się, wyłaniające z cienia "chmury" przybierają niepokojący, wręcz egzystencjalny ton (obecny zresztą w jej wcześniejszych pracach). Ekwiwalenty 2017, dedykowane Georgii O’Keeffe, należą do realizowanego od kilku lat cyklu pt. Hołd poświęconego istotnym dla Sokołowskiej  artystkom. Wcześniejsze odnosiły się do twórczości Anny Atkins i Louise Bourgeois. Nawiązanie to odbywa się z niewidocznym na poziomie obrazu poczuciem humoru. To, co widzimy na zdjęciach, to przefotografowana sierść Manczu - psa artystki, chow chowa - ulubionej rasy także Georgii O' Keeffe.

fot. Zbigniew Dłubak "Odkrywcy zjawiają się" (1948)

Sprawdź najlepsze promocje >

Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4

2749 PLN

Sprawdź

Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III...

4499 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...

9199 PLN 10095 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 100II -...

36999 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...

13989 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...

5590 PLN

Sprawdź

Pokaz przywołuje zagadnienie abstrakcji fotograficznej, tematu trudnego do jednoznacznego nakreślenia, uwikłanego w złożoną relację fotografii z malarstwem, odnoszącego się do problematyki nieuchronnego związku fotografii z rzeczywistością. Zestawienie prac Sokołowskiej i Dłubaka stawia pytania o miejsce abstrakcji we współczesnej fotografii oraz możliwości i aktualność jej języka.

Wernisaż  odbędzie się 23 marca 2017 roku o godzinie 18.00 w galerii Fundacja Archeologia Fotografii (Andersa 13, Warszawa). Ekspozycję będzie można oglądać do 28 kwietnia, od poniedziałku do niedzieli w godzinach 11-19. Wstęp jest bezpłatny. Wystawa wpisuje się w realizowany przez FAF cykl „Żywe archiwa”, otwierający dorobek uznanych artystów na współczesne odczytania.

Więcej informacji o wystawie możecie znaleźć na facebookowej stronie wydarzenia.

zdjęcie główne: Basia Sokolowska, Ekwiwalenty 2017, nr 11