Newsletter
Newsletter
W fotografii pojęcia takie jak estetyka czy wizualny styl są pojemne i nieprzejrzyste. Niemniej zdjęcia prezentowane wspólnie w albumach i na wystawach pozwalają często dostrzec charakterystyczne zabiegi (określone kadrowanie, sposób posługiwania się barwą czy światłem), które składają się na coś określanego jako styl danego artysty.
Jeśli wyraźnie oddziaływuje on na odbiorców, szybko może stać się trendem, a to stwarza pokusę tworzenia prac utrzymanych w podobnym, charakterystycznym stylu. Często zaczynamy więc inspirować się ograniczoną grupą artystów, próbując odtwarzać elementy wizualnego języka jednego czy dwóch fotografów. Efekt ten został znacznie wzmocniony w erze mediów społecznościowych, gdzie garstka użytkowników bywa faworyzowana przez algorytmy i może wykreować globalną modę na jakiś styl.
Chociaż może to być dobry punkt wyjścia do eksperymentowania z zaawansowanymi technikami, naśladowanie innych pozbawia nas możliwości robienia tego, co wydaje się naturalne w naszym własnym sposobie fotografowania. Czujemy presję, by tworzyć podobne treści, jednocześnie starając się na siłę dodać coś wyjątkowego i artystycznie satysfakcjonującego.
W tym artykule postaramy się zachęcić Cię do pójścia własną drogą. Podpowiemy jak tworzyć obrazy, które są nowoczesne, zachowują komercyjny potencjał, ale nadal pozostawiają przestrzeń do artystycznych eksperymentów. Proces znajdowania własnego stylu nie musi być przykrym obowiązkiem – może to być zabawna podróż, która będzie wymagała zdobycia kolejnych umiejętności i pozwoli używać sprzętu fotograficznego w nowatorski sposób.
Sprzęt nie jest najważniejszy. Ale wybierz taki, który nie będzie Cię ograniczał
Wielu początkujących fotografów uważa, że posiadanie drogiego i zaawansowanego sprzętu jest warunkiem osiągnięcia wspaniałych rezultatów. Mamy dobre wieści – szybki rozwój technologii sprawił, że dziś nawet amatorski aparat pozwala robić zdjęcia wysokiej jakości (również w słabym świetle!), a dzięki jeszcze szybszym i dokładniejszym systemom pomiaru, zdjęcia są dobrze naświetlone i zawsze ostre.
Canon EOS M50 był jednym z najpopularniejszych modeli dla ambitnych fotoamatorów a EOS R50 jest jego najnowszym wcieleniem. Dużo bardziej wydajny i zaawansowany, ale równie mały i wygodny w obsłudze. EOS R50 bazuje na 24-megapikselowej matrycy APS-C, wyposażonej w najnowszy układ ostrzenia Dual Pixel CMOS AF II, który wykrywa i śledzi zarówno ludzi, jak i zwierzęta oraz pojazdy i działa też we wszystkich ustawieniach trybu filmowego. W trybie zdjęć seryjnych potrafi fotografować z prędkością do 15 kl./s (migawka elektroniczna), a po przełączeniu w tryb wideo nagrywa klipy w rozdzielczości 4K do 30 kl./s. Obraz próbkowany jest z rozdzielczości 6K, co przekłada się na jeszcze większą szczegółowość i wyrazistość.
Sama konstrukcja jest mała i bardzo zgrabna. Otrzymujemy 3-calowy obracany ekran dotykowy TFT LCD o rozdzielczości 1,62 Mp, wizjer elektroniczny 2,36 Mp oraz intuicyjny system obsługi oparty o pokrętło funkcyjne i tylny wybierak. Wielką zaletą modelu EOS R50 są jego gabaryty - mierzy zaledwie 116 x 85 x 68 mm i waży tylko 328 g. Zasilająca go bateria pozwoli na wykonanie co najmniej 440 zdjęć.
Zaawansowana automatyka nie zwalnia nas oczywiście z myślenia i konieczności poznania kluczowych zależności rządzących fotografią. To świadome operowanie czasem naświetlania czy wielkością przysłony często stanowić będzie klucz do uzyskania konkretnych efektów. Również wybór właściwej optyki ma zasadnicze znaczenie dla tworzenia zdjęć w określonym stylu. I ponownie nie chodzi o to, by rujnować się na obiektywy z półki profesjonalnej – również w liniach konsumenckich znajdziemy wiele perełek, które oferują określony zestaw cech i świetne właściwości optyczne, a do tego są w zasięgu portfela ambitnego amatora. Oto kilka naszych typów!
Idealna stałka do codziennej fotografii. Zdecydowanie jeden z najciekawszych obiektywów z kompaktowej linii Canon RF. Idealnie sprawdzi się jako lekki (165 g!) towarzysz w podróży i będzie stanowił świetne uzupełnienie dla standardowego zooma. Soczewka asferyczna Pmo, zapewnia doskonałe kolory a silnik STM bardzo szybkie i ciche ostrzenie – świetnie nadaje się więc również do vlogowania.
Wyjątkowo uniwersalny zoom typu all-in-one. Dzięki dużej rozpiętości ogniskowych oferuje zakres od szerokiego kąta po użyteczne zbliżenie. Zaprojektowany specjalnie pod matryce APS-C zapewnia bardzo dobrą jakość optyczną. Jest cichy i szybki (silnik STM) a optyczna stabilizacja IS przyda się podczas fotografowania z ręki przy dłuższych ogniskowych. Lekki i kompaktowy, idealny w podróż!
To obiektyw, który polubią zwłaszcza fani filmowania, architektury i krajobrazów. Zapewnia szerokie pole widzenia, bardzo dobrą korekcję geometrii i wygodną obsługę, m.in. dzięki funkcyjnemu pierścieniowi. Jest przy tym lekki, cichy (silnik STM) i stabilizowany, co ułatwi wykonywanie nieporuszonych zdjęć w słabym świetle. Ostrzy już od 12,8 cm, więc zyskujemy też macro 1:2.
Wprowadzenie kilku drobnych zmian do klasycznego obrazowania może mieć ogromny wpływ na ostateczny wygląd zdjęcia
Podczas gotowania czegoś nowego, nawet jeśli korzystasz z gotowego przepisu, nadal masz pole do eksperymentowania. Dwóch szefów kuchni, korzystających z tych samych składników, może przygotować dania, które będą różnić się od siebie konsystencją i smakiem. Czy to samo dotyczy fotografii? Czy przy wielu sposobach obrazowania tych samych tematów i ograniczonej liczbie kombinacji wykorzystywanych elementów wyposażenia, fotograf może wypracować własną metodę robienia zdjęć?
Nie zawsze. Może jednak świadomie zmodyfikować recepturę tak, aby proporcje składników, takich jak światło, detal i kolor – różniły się co do proporcji. Podobnie jak dodanie dodatkowej szczypty soli, skupienie się na zrównoważeniu ekspozycji, ukierunkowanej na przykład na ukazanie faktury obiektu i jego koloru może zdecydowanie zmienić styl obrazu.
Przyjrzymy się zatem, co można zrobić za pomocą aparatu, aby szybko i łatwo wprowadzić coś odświeżającego do swojego sposobu obrazowania. Zaletą prezentowanych tutaj technik jest to, że można je szybko dostosować do wszelkich aktualnych trendów dominujących w mediach społecznościowych lub preferowanych stylów komercyjnych, co pozwala wprowadzać zmiany w sposób odwracalny i bez wielkiego stresu.
1. Celowe prześwietlenie
Z pewnością nie ma nic gorszego, niż odbijanie się od skrajności i radykalna zmiana nastroju zdjęcia. Próby przekształcenia ciemnej sceny pochmurnego popołudnia w jasne, zwiewne ujęcie - i odwrotnie - stworzenia stonowanego, minimalistycznego obrazu na karaibskiej plaży w południe, skazane są na niepowodzenie. Chociaż można zneutralizować warunki otoczenia, często lepiej jest podkreślić jeszcze te, które zastałeś. Zidentyfikuj najbardziej wyraziste cechy sceny i celowo niedoświetl lub prześwietl obraz, aby stały się one jeszcze bardziej widoczne.
Przyciemnij nastrojową scenę i obniż kontrast, a zamgloną rozjaśnij, aby uzyskać fotografie utrzymane w ciemnej lub jasnej tonacji. Włącz funkcję ostrzegania o prześwietleniu lub niedoświetleniu obrazu, aby móc wizualizować utracone szczegóły na tylnym wyświetlaczu aparatu – dzięki temu dowiesz się, czy utrata informacji ma miejsce tylko w pożądanych obszarach sceny, czy też sam obiekt staje się niedoświetlony lub prześwietlony.
2. Zmień kierunek oświetlenia
Często wykonujemy zdjęcia za każdym razem w ten sam sposób, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Jedną z decydujących o tym kwestii może być to gdzie umieszczamy główne źródło światła – czy to lampy błyskowej, czy słońca. Spróbuj stanąć z aparatem z drugiej strony obiektu i oświetlić go od tyłu, aby odkryć niedocenianie możliwości i potencjał pracy pod światło. Podświetlenie wywołuje spadek nasycenia kolorów, tworząc nowoczesny lifestyle’owy wygląd, który jest popularny w fotografii komercyjnej i reportażowej. Spróbuj też przesunąć źródło światła – umieszczenie go bezpośrednio w kadrze da inny efekt, niż gdyby znajdowało się poza nim.
Podobnie zmiana położenia aparatu względem światła może ukryć lub odsłonić faktury i wpłynąć na sposób edycji obrazu. Jeśli zauważysz, że fotografujesz ze strefy cienia w stronę światła, to następnie stań w świetle i przyjrzyj się, jak możesz użyć cieni do podzielenia kompozycji.
3. Zerwij ze sztampą
Chociaż w tym kontekście często mówi się o „łamaniu zasad”, lepiej jest rozważyć dostosowanie konwencji jako sposobu na zrobienie czegoś oryginalnego. Kojarzymy pewne zestawienia kolorów, style oświetlenia i dobór obiektywów z określonymi tematami. Wykonujemy portrety za pomocą średniego teleobiektywu z mocno otwartą przysłoną, używamy oświetlenia bocznego do podkreślania rysów twarzy i ocieplamy światło za pomocą filtrów CTO w celu uzyskania miłego dla oka odcienia skóry.
Dlaczego jednak nie użyć szerokokątnego obiektywu, aby pokazać więcej tła, lub podłużnych, wąskich softboksów, ale bez światła wypełniającego, aby podkreślić jedynie formę, i uwydatnić chłodniejsze odcienie i uzyskać kinowy efekt? Dokonywanie niesztampowych wyborów może doprowadzić do zmiany przyzwyczajeń. Być może wpadniesz na nowe pomysły w pełni wykorzystując swoje umiejętności.
4. Rób celowo „płaskie” zdjęcia
Filmowcy są dobrze zaznajomieni z pojęciem „płaskiego” profilu. Klipy wideo nagrywane z takimi ustawieniami, często określanymi jako profil Log, charakteryzują się dużym zakresem dynamiki tonalnej, dając później większą swobodę podczas gradacji kolorów na etapie postprodukcji. Chociaż w przypadku fotografii możemy po prostu zapisywać zdjęcia w plikach RAW, dążenie do robienia zdjęć o dużej rozpiętości tonalnej może pomóc w opracowaniu oryginalnego stylu.Fotografowanie w pochmurny dzień lub szukanie kompozycji minimalizujących mikrokontrast w kluczowych obszarach zwiększy szanse na uzyskanie niestandardowego wyglądu.
PRZED
PO
Spróbuj włączyć funkcję Optymalizacji zakresu dynamicznego (DRO), nawet podczas robienia zdjęć w formacie RAW – chociaż aparat nie będzie wówczas w żaden sposób przetwarzał obrazu, to w tym ustawieniu korpus często automatycznie dostosuje ekspozycję w celu uchwycenia maksymalnego zakresu odcieni, we wszystkich trybach poza trybem manualnym. Wynikowy obraz będzie miał maksymalny potencjał odzyskiwania szczegółów w światłach i w cieniach i swobody dokonywania gradacji kolorów. Pomyśl o tym jak o technice wspomaganego algorytmem naświetlania na światła.
5. Dodatkowe obiekty
Chociaż koncepcja dodawania do zdjęcia elementów, których nie było w obrębie sceny w momencie fotografowania, była kiedyś uważana za „zbrodnię”, dziś jest już w pełni akceptowalna. Jeśli Twoim celem jest stworzenie artystycznej kompozycji, sfotografuj w tym samym otoczeniu dodatkowe elementy sceny – będziesz mógł później wykorzystać je dodając więcej detali do swoich zdjęć. Rośliny, opadłe płatki kwiatów, ptaki i budynki mogą stanowić przydatne obiekty, które warto zapisać w swojej bazie zdjęć do fotomontażu.
6. Dodawanie efektów świetlnych
Jedną z zalet robienia „płaskich” zdjęć jest swoboda dodawania niestandardowego oświetlenia i koloru, niezależnie od pory dnia, w jakiej zarejestrowany został obraz. Przykładem może być tu przemysł filmowy, w którym wrażenie oświetlenia nocnego uzyskiwane jest poprzez niedoświetlenie sceny nagrywanej w dzień i zastosowanie chłodnego balansu bieli.
W oprogramowaniu można dodać artystyczne efekty promieni i plam światła, aby subtelnie poprawić atmosferę. Można to zrobić za pomocą filtra Flary obiektywu nałożonego na czarną warstwę wypełnienia. Po wybraniu trybu mieszania Ekran czerń zniknie, a rozbłysk będzie można ustawić w dowolnie wybranej części kadru.
Ewentualnie w edytorze RAW użyj gradientu radialnego, aby zwiększyć ekspozycję i zastosować ujemną wartość parametru Usuwanie zamglenia. Dobrym pomysłem jest wówczas umieszczenie źródła światła poza kadrem, ale to tylko sugestia.
7. Twórz ciekawe warstwy faktur
Możliwość dodawania faktur można uznać za tajną broń każdego retuszera. Nakładanie ich pozwala subtelnie wzmocnić spójność tematyczną ujęcia i wprowadzić efekty, których uzyskanie podczas fotografowania jest trudne. Chociaż pliki tekstur można pobrać z różnych internetowych serwisów, lepszym – i tańszym – rozwiązaniem jest zbudowanie własnej biblioteki faktur.
Przy okazji każdej sesji staraj się uchwycić coś nowego - na przykład popękane chodniki, zapiaszczone stare ściany, potłuczone szkło i krople deszczu na przedniej szybie samochodu. Można je później dodawać jako nakładki, przeciągając je do dokumentu ze zdjęciem jako nową warstwę i zmieniając tryb mieszania.
Ewentualnie wybierz interesujący szczegół i w Photoshopie lub podobnym programie wywołaj polecenie Edycja > Zdefiniuj wzorek. Nadaj mu nazwę, a będziesz mógł używać go w przyszłości jako pędzla. Pęknięcia mogą również służyć jako błyskawice lub roślinność i można je wykorzystać do połączenia ze spadającymi liśćmi lub elementami pierwszego planu.
8. Stwórz własny, rozpoznawalny styl gradacji kolorystycznej
Gradacja kolorów to termin, który trafił do fotografii z branży filmowej, ponieważ te dwa typy mediów w zakresie postprodukcji są dziś do siebie dość zbliżone. Chociaż korekcja kolorów ma miejsce od czasów pierwszych analogowych filmów, zróżnicowane tonowanie barw dla każdego kanału barwnego jest dziś popularnym trendem, który może stanowić podstawę stworzenia własnego stylu. Dobrym punktem wyjścia jest podjęcie decyzji, czy wolisz obrazy, które są ogólnie ciepłe, z większą liczbą kolorów o niskiej temperaturze barwowej wyrażonej w kelwinach, czy raczej chłodne, z przewagą barw o wysokiej temperaturze. Oto trzy podstawowe metody łatwej gradacji kolorystycznej.
OKNO PANELU GRADING
W wielu edytorach plików RAW narzędzie to składa się z trzech okręgów kolorów, po jednym dla cieni, półtonów i świateł. Zacznij od nałożenia koloru w obszarze cieni, a następnie przeciwnie zabarw światła i w analogiczny sposób pokoloruj półtony.
ZALETY: ŁATWOŚĆ UŻYCIA, SZYBKOŚĆ
WADY: MNIEJSZA PRECYZJA
KRZYWE RGB
Krzywe to potężne narzędzie dostępne w większości aplikacji. Zmieniając przebieg krzywej każdego kanału koloru, można precyzyjnie dopasować każdy z zakresów odcieni. Ten sam panel pozwala również zmienić wartość ekspozycji.
ZALETY: BEZSTOPNIOWY ZAKRES TONALNY, INTERAKTYWNY INTERFEJS
WADY: ZŁOŻONA FUNKCJONALNOŚĆ
MAPA GRADIENTU
Jeśli nie zapisujesz zdjęć w plikach RAW lub cenisz sobie elastyczność pracy na warstwach, to większość zaawansowanych programów do edycji obrazu umożliwia stosowanie map gradientu. Określ kolory pierwszego planu i tła, dodaj warstwę mapy gradientu i zmień tryb mieszania, aby uzyskać pożądany efekt.
ZALETY: ŁATWE MASKOWANIE, WIELE STYLÓW MOŻLIWYCH DO UZYSKANIA POPRZEZ ZMIANĘ TRYBU MIESZANIA
WADY: EDYCJA JEST STRATNA, DŁUŻSZY PRZEPŁYW PRACY
UŻYCIE TABELI LUT
Tabele odnośników kolorów umożliwiają przeprowadzenie szybkiej gradacji kolorów, zapewniając szereg gotowych kombinacji tonalnych. Można je stosować jako warstwy dopasowania w oprogramowaniu takim jak Photoshop (Warstwa > Nowa warstwa dopasowania > Wyszukiwanie kolorów). Można też jeszcze bardziej zwiększyć możliwości ich kreatywnego wykorzystania poprzez stosowanie różnych trybów mieszania.
Artykuł został opublikowany w magazynie Digital Photographer Polska 2/23. Powstał na zlecenie firmy Canon Polska.
_443908423.jpg)
_1094526942.jpg)
_1877607562.jpg)
_1475239688.jpg)
