![Nikon Nikkor Z 50 mm f/1.4 - zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/6/7/6/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_236676-DY6A0289_min.jpg)
Newsletter
Newsletter
Pojemność jest tylko jednym z parametrów, na które powinniśmy zwrócić uwagę wybierając kartę pamięci. Równie istotne są informacje o szybkości zapisu czy odczytu danych - a te kryją się pod różnymi symbolami. Jednak najważniejsza kwestia to wybór odpowiedniego rodzaju nośnika. Obecnie najbardziej popularne są karty SD (Secure Digital), ale także nośniki CF (CompactFlash) nie dają o sobie zapomnieć.
Secure Digital, czyli współczesny standard
Cofnijmy się do 2000 roku. Wtedy to zaprezentowano standard SD, czyli karty Secure Digital. Były one przede wszystkim odpowiedzią na szybko rozwijające się nowe technologie - głównie urządzenia mobilne, które z czasem stawały się coraz mniejsze.
Po ten nośnik szybko sięgnęli również producenci aparatów fotograficznych. Na pokładzie nowych generacji kompaktów i lustrzanek zaczęły pojawiać się sloty na karty SD, które z czasem wyparły popularne wówczas nośniki CompactFlash. Nowy standard zapewniał lepsze osiągi i obecnie Secure Digital to niekwestionowany lider w świecie nośników pamięci. Na przestrzeni lat pojawiło się ich wiele odmian, warto więc wiedzieć, co dokładnie oznaczają poszczególne umieszczane na nich symbole.
Oznaczenia kart SD
- Maksymalna prędkość odczytu zapisana w MB/s. Jest to informacja producenta, o tym z jaką największą szybkością odczytywane są dane zapisane na karcie. Warto jednak zaznaczyć, że tego typu oznaczenie nie widnieje na nośnikach wszystkich firm. Trzeba także pamiętać, że nawet najnowocześniejsze karty nie są w stanie podtrzymać maksymalnej szybkości przez dłuższy okres użytkowania. Wydłużony czas pracy może skutkować znacznym spadkiem prędkości odczytu.
- Maksymalna szybkość odczytu. Jest to już nieco archaiczne oznaczenie, niemniej jednak wciąż obecne na kartach niektórych producentów. Odnosi się do szybkości odczytu płyt audio CD, czyli 150 KB/s (podane jako 1x). Maksymalną prędkość w MB/s oblicza się następująco: opisaną krotność, np. 1000x mnożymy przez 0.15. Tak więc dla karty z oznaczeniem 1000x, maksymalna szybkość odczytu wynosi 150 MB/s.
- Oznaczenie standardu oraz pojemności karty. Symbolem SD opisuje się karty, których pojemność nie przekracza 2 GB (system plików FAT). Skrótem SDHC (Secure Digital High Capacity) oznaczone są nośniki, które bazują na nowszym systemie FAT32 i zapewniają pojemność w przedziale od 2 GB do maksymalnie 32 GB. Z kolei karty SDXC (Secure Digital eXtended Capacity) pracują w oparciu o system exFAT, dzięki czemu mogą zapewnić pojemność od 64 GB wzwyż. Obecnie - pod tym względem - największą kartą jest SanDisk Extreme PRO SDXC, która gwarantuje 1 TB pojemności. Pamiętać trzeba także o tym, że różne rodzaje nośników pamięci używają różnych formatów. Przez to nowoczesne karty mogą nie być rozpoznawane przez starsze typy czytników lub aparatów.
- UHS, czyli magistrale przesyłania danych. To oznaczenie określa minimalną prędkość zapisu, jest więc istotne przede wszystkim dla miłośników filmowania. Informuje o najmniejszym ciągłym zapisie danych, jaki posiada nośnik (nie spada poniżej danej wartości). Na przykład symbol UHS 3 oznacza, że zapis nie będzie wolniejszy niż 30 MB/s. Zaś UHS 1 informuje, że prędkość nie będzie niższa niż 10 MB/s.
- Oznaczenie klasy prędkości. Odnosi się do początków kart SD. W praktyce przy nowszych oznaczeniach UHS jest zbędne, jednak producenci wciąż umieszczają tę ocenę na kartach. W skrócie, nośnik pamięci z liczbą 10 informuje, że zapis nie będzie wolniejszy niż 10 MB/s, a z karta opatrzoną cyfrą 4 - nie spadnie poniżej 4 MB/s.
- Klasa UHS, określa maksymalną prędkość odczytu. Karty pozbawione oznaczenia UHS zapewniają najszybszy odczyt wynoszący 25 MB/s. Klasa UHS-I informuje o odczycie do 104 MB/s., a UHS-II do 312 MB/s. Natomiast najnowszy standard UHS-III ma zapewniać prędkość transferu danych do 624 MB/s. To dwa razy szybciej niż są w stanie pracować obecnie najbardziej wydajne karty na rynku. Nowe nośniki mają więc umożliwić swobodny i szybki transfer materiałów w jakości 8K i filmów 360°. Warto jednak pamiętać o tym, aby zarówno czytnik, jak i karta obsługiwały ten sam standard. Dzięki temu otrzymamy optymalne osiągi. Oczywiście nowsze karty (takie jak UHS-II) są również kompatybilne ze starszą generacją czytników, ale odczyt przy takiej kombinacji nie będzie już tak szybki i wydajny.
CompactFlash - wciąż konkurencyjny standard
Jeszcze kilka lat temu zawodowi fotografowie i filmowcy nie mieli dużego wyboru - CompactFlash były optymalnym wyjściem dla profesjonalisty. Oferowały swego czasu największą na rynku prędkość odczytu danych. Pojemność też nie stanowiła problemu - można przecież było nabyć karty o pamięci 64 GB czy nawet 128 GB. Ponadto, sama konstrukcja sprawiała wrażenie odpornej, niezawodnej i wytrzymałej. To wszystko wpływało na fakt, że nośniki CompactFlash były pierwszym wyborem zawodowców.
Jednak - pomimo ogromnej popularności SD - wciąż wielu fotografów docenia osiągi, jakich dostarczają karty CF - jak choćby odczyt danych z szybkością 167 MB/s. To zdecydowanie więcej niż potrzeba do profesjonalnego fotografowania. Także producenci sprzętu nie pomijają tego nośnika. Najbardziej zaawansowane pełnoklatkowe lustrzanki kierowane do zawodowców, są zazwyczaj wyposażone w dwa sloty na karty pamięci - na przykład jeden na SD, drugi na CF.
_1877607562.jpg)
_443908423.jpg)
_968856305.jpg)
Oznaczenia kart CF
- Interfejs DMA określa maksymalną prędkość odczytu danych. Karta z oceną UDMA 0 obsługuje prędkość do 16.7 MB/s. Natomiast UDMA 7 (najwyższa klasa kart) jest już dziesięć razy szybsza, z maksymalnym odczytem 167 MB/s.
- Parametr VPG (Video Performance Guarantee). Ten parametr wyrażany jest w MB/s i oznacza minimalną szybkość zapisu. Jest więc niezmiernie ważny dla fotografów, jak również filmowców, którzy chcą uniknąć nagłego spadku prędkości zapisu (skutkuje on zmniejszeniem liczby rejestrowanych klatek na sekundę).
- Maksymalna szybkość odczytu. Oznaczenie to odnosi się do szybkości odczytu jeszcze z czasów płyt audio CD (150 KB/s). Jest to już nieco przestarzałą forma zapisu, którą oblicza się w następujący sposób (przykład dla karty 800x): 150 KB/s mnożymy przez 800. Otrzymaną liczbę 120 000 dzielimy przez 1 000. Końcowy wynik to 120 MB/s - tyle wynosi maksymalna prędkość odczytu dla kart z oznaczeniem 800x.
- Maksymalna prędkość odczytu, która od razu jest podawana w MB/s. Niestety nie każdy producent zamieszcza to oznaczenie na swoich nośnikach pamięci. Trzeba również zauważyć, że nawet najbardziej zaawansowane karty CF nie są w stanie utrzymać tej szybkość przez dłuższy czas.
- Pojemność karty. Jest określana w megabajtach lub gigabajtach. Nowe nośniki mogą mieć nawet 512 GB pamięci.
Oznaczenia na kartach pamięci dostarczają wielu informacji. Jednak trzeba zdawać sobie sprawę, że nie zawsze więcej znaczy lepiej. Nośniki pamięci - podobnie jak inne akcesoria czy urządzenia - mogą zawieść. Dlatego zamiast kupować jedną kartę o pojemności 64 GB warto zdecydować się na dwie 32 GB lub nawet cztery 16 GB (dotyczy to głównie fotografów). W takiej sytuacji ważne dane, jak również cały materiał zdjęciowy będą się znajdować w kilku miejscach, a ewentualna awaria jednego nośnika nie spowoduje utraty wszystkich zdjęć.
Poza tym nabycie kilku kart w pakiecie może też być o wiele tańsze niż zakup jednego odpowiednika oferującego podobną pojemność. Warto również zaopatrzyć się w nowoczesny czytnik kart, który będzie kompatybilny z wybranym nośnikiem. Dzięki temu będziemy mogli korzystać z maksymalnych możliwości sprzętu.
Oczywiście nie możemy także zapomnieć o sprawdzeniu specyfikacji naszego aparatu. Starsze konstrukcje mogą nie być kompatybilne z nowszym standardem, na przykład kart SDHC/SDXC. Poza tym warto upewnić się, jakich dokładnie nośników wymaga aparat, by móc skorzystać ze wszystkich zaawansowanych funkcji - w tym rejestrowania wideo w rozdzielczości 4K.
