Wystawy: Prugar, Rychlicki i Tłuszcz

Autor: Marta Sinior

30 Listopad 2005

Artykuł na: 4-5 minut

Wczoraj. 29 listopada 2005 roku odbył się wernisaż trójki młodych artystów: Aleksandra Prugara, Artura Rychlickiego i Marty Tłuszcz. Trzy wystawy prezentowane są na Uniwersytecie Śląskim jako ekspozycje towarzyszące I FKN w Katowicach.

Artur Rychlicki jest młodym krakowskim fotografem, studiował filozofię. Swoje prace wystawiał nie tylko w Polsce, ale również w Wielkiej Brytanii i Danii, gdzie prowadził także warsztaty fotograficzne. W Krakowie jego prace były prezentowane w Centrum Kultury Żydowskiej (Cisza nad Lutowiskami), oraz w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (Próby...).

fot. Artur Rychlicki "Podróżni"

Pomysł wystawy "Podróżni" powstał 6 lat temu, początkowo jako próba opisu losu ludzi wygnanych z miejsca swego dzieciństwa, ofiar historycznych zawirowań, przesiedleńców, umiejscowiona głównie w krajobrazach Dolnego Śląska - w różnych okresach historii dającego dom ludziom różnej narodowości. Jej "tworzenie" jednak cały czas było w toku i stopniowo z tego - bardziej konkretnego - punktu wyjścia przeradzała się ona w bardziej ogólną refleksję na temat drogi każdego człowieka, poszukiwania i spotykania innych osób, definicji pojęcia "dom", "odejście"...

Ekspozycja Podróżni składa się z trzydziestu biało-czarnych fotografii. Wystawa dotąd prezentowana była: w domu Współpracy Polsko-Niemieckiej w Gliwicach (2003), w Urzędzie Wojewódzkim w Opolu (2004), w Ośrodku dokumentacji sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie (2005) oraz w Galerii Zamkowej w Bielsku-Białej.

fot. Artur Rychlicki "Podróżni"

Parę słów od autora o wystawie Podróżni

Pomysł wystawy w swej warstwie filozoficznej zasadza się na nietzscheańskich przemyśleniach dotyczących wiecznego powrotu oraz późniejszych własnych, czysto egzystencjalnych myślach na temat roli człowieka w świecie, w tym głównie w świecie swoich wyobrażeń: ciągła podróż, ciągłe szukanie miejsca "na zawsze", wieczna nowalisowska podróż "do domu", która to czyni z naszej egzystencji magiczne koło powrotu, wyznaczając oprócz jakości tej egzystencji, również jej granice. Kantorowski "wieczny wędrowiec" jest jej quasi-fizycznym, natomiast jego trupa teatralna ściśle fizycznym uosobieniem. - Artur Rychlicki