Newsletter
Newsletter
Sztukę owych krajów, które nie tak dawno uzyskały niezależność polityczną, charakteryzuje oryginalność pod względem zarówno artystycznym, jak i etnicznym. Poszukiwanie tożsamości jest głównym problemem, z którym mierzą się artyści Azji Centralnej. Realizują swe pomysły w formie fotografii i wideo. Czerpią natomiast z mitologiczno-poetyckiej narracji, sięgają do zapomnianych już podań i legend swych narodów.
Wystawę rozpoczyna (na parterze Zamku Ujazdowskiego) praca wideo Erbossyna Meldibekowa Pastan. Tytuł filmiku jest nazwą współczesnego postsowieckiego państwa w Azji Środkowej. Państwo owe stworzono na użytek autorskiej mitologii artysty. Jest to dla Meldibekowa państwo neobarbarzyńskie, pozbawione ideologii i religii, zaś wszelkie wartości uległy całkowitej desakralizacji. W Pastanie artysta dobrowolnie poddaje się razom niewidocznego prześladowcy, który obsypuje go przy tym najpotworniejszymi kazachskimi wyzwiskami.
W kolejnych salach, już w Piwnicach Zamku, znajdują się: praca wideo Paryż Maksyma Boroniłowa i Romana Maskaljewa, instalacja Ku zrozumieniu ograniczeń Rustama Chalfina i Julii Tichonowej (rysunki Chalfina oraz filmy realizowane z Tichonową: Barbarzyńcy z północy, cz. I Młoda para i cz.II Miłosne wyścigi), Na drodze Almaguli Menlibajewej (w skład instalacji wchodzą też wideodokumentacje wcześniejszych performance'ów Menlibajewej: Apa, Stepowy barok, Pogoń za dzikimi owcami, Dżihad, Na strzelnicy), Transsyberyjskie amazonki (wideo) Gulnary Kasmaljewej i Muratbeka Dżumaljewa, Instrukcja przetrwania (tłumaczenie Instrukcji na urzędowe języki piętnastu byłych republik ZSRR) Siergieja Masłowa, Chcę pojechać do Hollywood (zdjęcia i wideo) Aleksandra Nikołajewa, cykl fotografii autorstwa Jeleny Worobiewej i Wiktora Worobiewa, wideo Snajper Saida Atabekowa, filmy Wiaczesława Akunowa i Siergieja Tychina, Kąt, Gliniana ryba. Osobną część wystawy stanowi Archiwum wideo z Azji Centralnej złożone z ośmiu programów.
Wystawę warto zobaczyć, jednak żeby zobaczyć wszystko, trzeba poświęcić ponad godzinę. Każda z prac prezentowana jest w innym pomieszczeniu zamkowych piwnic. Zwiedzający mogą swobodnie przechodzić z jednej sali do drugiej, nie odbierając sobie przyjemności poznawania nietypowej sztuki Azji Centralnej w kameralnej atmosferze.
Wystawę przygotowano we współpracy z Galerią Kurama z Biszkeku (Kirgistan). CSW jako pierwsza instytucja po pokazie w Wenecji ma okazję prezentować sztukę nieobecnych dotąd na światowej scenie artystycznej terytoriów Azji Centralnej. Ekspozycję zrealizowano dzięki wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza i Austriackiego Forum Kultury.
Wystawa prezentowana jest w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (al. Ujazdowskie 6) do 17 kwietani 2006 roku.
_1877607562.jpg)
_1094526942.jpg)
