Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Poniższe wykresy przedstawiają rozłożenie aberracji w kadrze i jej wartości dla przysłon f/2.8 f/5.6 i f/11.

Irix 150 mm f/2.8 Macro 1:1 naprawdę dobrze radzi sobie z kwestią korekcji poprzecznej i wzdłużnej aberracji chromatycznej, która będzie trudna do wychwycenia, co jest zapewne zasługą zastosowania trzech soczewek ED.

Co prawda egzemplarz, który otrzymaliśmy do testów w pomiarach studyjnych wykazywał mocniejszą tendencję do aberrowania z lewej strony kadru powyżej przysłony f/2.8, jednak maksymalny rozmiar aberracji nigdy nie przekroczył 0,62 px, przez co można uznać, że problem aberracji w zasadzie tu nie występują. A przynajmniej jeśli mówimy o rzeczywistych warunkach fotografowania. Jak widać na poniższych przykładach aberracja potrafi ujawnić się w nieostrościach przy kontrastowym oświetleniu, jednak jest ona na tyle mała i delikatna, że raczej w żadnej sytuacji nie będzie stwarzać większego problemu.

Aberracja chromatyczna w praktyce:

Spis treści

• Irix 150 mm f/2.8 Macro 1:1 Dragonfly - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Praca pod światło
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe