Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Przedstawiany wykres pokazuje najgorsze wartości.

Ta wada układu optycznego w praktyce jest dobrze korygowana - choć wartość 3.87 piksela (f/22) może mówić coś zupełnie innego. Jeżeli weźmiemy pod uwagę tylko i wyłącznie ten czynnik, to faktycznie konkurencyjne obiektywy mogą radzić sobie znacznie lepiej. Jednak oceniając aberrację chromatyczną trzeba uwzględnić także i jej charakterystykę, a dokładniej jej rozkład na całym planie fotograficzny. A w tym właśnie aspekcie Samyang zaprezentował się dobrze. Anomalia w postaci kolorystycznych przebarwień kontrastowych fragmentów kadru wystąpi jedynie w rogach - reszta planu będzie nietknięta. W efekcie na zdjęciach - także na ich większych zbliżeniach - trudno jest się doszukać aberracji chromatycznej, co uznajemy za sporą zaletę testowanego modelu.

Aberracja chromatyczna w praktyce 

wycinek kadru - przysłona f/22

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Samyang AF 14 mm f/2.8 FE - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe