Tamron 10-24 mm f/3.5-4.5 Di II VC HLD - Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Przedstawiane wykresy pokazują najgorsze wartości.

Testowany obiektyw ma przeciętnie skorygowaną aberrację chromatyczną. Mimo to - w tym segmencie zoomów - i tak wypada lepiej niż jego główni rywale. Niemniej jednak ta wada układu optycznego będzie doskwierać Tamronowi niezależnie od wybranej ogniskowej i przysłony. W efekcie charakterystyczne przebarwienia kontrastowych fragmentów kadru będą już zauważalne na zdjęciach.

Fotografując na ogniskowej 10 mm musimy uważać na przysłonę f/3.5, gdyż to na niej objawi się największa aberracja chromatyczna - 1,58 piksela. Z kolei najgorszy rezultat dla ogniskowej 24 mm otrzymaliśmy na f/16. Anomalia wyniosła prawie 2 piksele, co jest już dużum wynikiem. Co więcej, w każdym z przypadków dotyka ona znacznej części planu fotograficznego.

ogniskowa 10 mm i przysłona f/3.5

ogniskowa 24 mm i przysłona f/16

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Tamron 10-24 mm f/3.5-4.5 Di II VC HLD - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Stabilizacja
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe