Dzikie Pola - Historia awangardowego Wrocławia

Wrocław, miasto przed wojną liczące niemal milion mieszkańców, przez dekady nie mogło się odbudować. Na tych fascynujących „dzikich polach”, usytuowanych na rubieżach komunistycznego kraju, na styku różnych kultur i migracji, wrocławscy artyści stworzyli w duchu wolności i niezależności swój oryginalny mikrokosmos, którego istotą były śmiałe eksperymenty i międzynarodowa współpraca z partnerami po obydwu stronach żelaznej kurtyny.

Ekspozycja prezentuje blisko 500 obiektów z dziedziny sztuk wizualnych, architektury, urbanistyki, teatru, filmu, designu, życia codziennego we Wrocławiu od lat 60. po współczesność. Wystawa ”Dzikie pola” nie jest jednak opowieścią o sztuce Wrocławia, lecz opowieścią o mieście widzianym przez pryzmat powstającej tam sztuki.

Nikon Z8 + złoty pakiet Fotoforma Care 12 mies.

15 445 zł

Canon EOS R6 Mark II + Cashback 500 zł + złoty pakiet Fotoforma Care 12 mies.

8 999 zł

Sony A7 III + złoty pakiet Fotoforma Care 12 mies.

5 299 zł

Sony A7 IV + Cashback 1300 zł + złoty pakiet Fotoforma Care 12 mies.

9 199 zł

Panasonic LUMIX S5II + S 50 mm + R 20-60 mm + obiektyw S 85 mm f/1.8 za 1 zł

8 745 zł

Zobacz wszystkie zdjęcia (4)

Jak czytamy w opisie wydarzenia, ”historyczna narracja wystawy rozpoczyna się w połowie lat 60. i ma związek z osiedleniem się we Wrocławiu dwóch wielkich wizjonerów sztuki: Jerzego Grotowskiego, twórcy Teatru Laboratorium, oraz Jerzego Ludwińskiego — autora pionierskiej koncepcji Muzeum Sztuki Aktualnej we Wrocławiu i założyciela Galerii pod Moną Lisą. We Wrocławiu wykuwał się polski konceptualizm i ruch poezji konkretnej, ze Stanisławem Dróżdżem na czele. Działali tacy artyści jak Jerzy Rosołowicz, Zdzisław Jurkiewicz, Jan Chwałczyk, Wanda Gołkowska, Natalia LL i Andrzej Lachowicz, Romuald i Anna Kuterowie; w teatrze — obok Laboratorium — inne eksperymentalne działania prowadził Helmut Kajzar i Kazimierz Braun, współpracujący blisko z Tadeuszem Różewiczem. W Muzeum Architektury w latach 70. odbywały się wystawy utopijnych projektów “Terra”, w których udział brali młodzi wówczas twórcy: Arata Isozaki, Renzo Piano, Richard Rogers, Tadao Ando, Rem Koolhaas — dzisiaj gwiazdy światowej architektury. Z wrocławskiej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych wyszło pokolenie „wrocławskiej szkoły plakatu” z Jerzym Sawką, Jerzym Czerniawskim, Janem Jaromirem Aleksiunem i Eugeniuszem Getem-Stankiewiczem. We Wrocławskiej Wytwórni Filmowej powstał “Popiół i diament” Andrzeja Wajdy, “Pamiętnik znaleziony w Saragossie” Wojciecha Jerzego Hasa, nieukończony film “Na srebrnym globie” Andrzeja Żuławskiego, “Zdjęcia próbne” Agnieszki Holland. „Wrocław otwarty” współtworzyły także międzynarodowe spotkania podczas kolejnych edycji Jazzu nad Odrą, Festiwali Teatru Otwartego organizowanych przez Teatr Kalambur czy warsztatów Laboratorium. W latach 80. tradycja akcji ulicznych zyskała nowe oblicze w działaniach Pomarańczowej Alternatywy, muzycznych performansach Kormoranów oraz happeningach LUXUSU.

Wernisaż wystawy odbędzie się w czwartek, 18 czerwca 2015 roku o godzinie 19:00 w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie. Ekspozycję będzie można oglądać do 13 września 2015 roku. Później wystawa odwiedzi Kunsthalle w Koszycach, Museum Bochum oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Zagrzebiu.

Więcej informacji o wystawie znajdziecie na stronie muzeumwspolczesne.pl