Aberracja chromatyczna

10. Aberracja chromatyczna

Na 18 mm aberracja jest widoczna na obrazie 1:1 w rogach i jest na poziomie około 1 piksela na odbitce 20x30 cm wada nie będzie widoczna. Na 24 mm aberracja jest nieco większa jednak nadal na bardzo przyzwoitym poziomie 1,13 - 1,3 piksela. Na odbitce 20x30 cm nie będzie miała dużego wpływu na obraz. Na 35 mm aberracja jest na poziomie między 0,3 - 0,5 piksela więc jest właściwie niewidoczna zarówno 1:1 jak i na odbitce 20x30 cm. Jednym słowem ta wada optyczna jest bardzo dobrze skorygowana.

Jasnych obiektywów dotyka problem podłużnej aberracji chromatycznej. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową. Nie inaczej jest w przypadku obiektywu Sigma 18-35 f/1.8.

Najwyraźniej tę wadę optyczną zaobserwujemy na maksymalnym otworze względnym przysłony, czyli f/1.8. Wraz z przymykaniem jej wartości wada coraz mniej wpływa na jakość zdjęć, a przy f/4 jest już praktycznie niewidoczna.

f/1.8, 35 mm

f/2.8, 35 mm

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sigma 18-35 mm f/1.8 DC HSM - test
• Specyfikacja
• Konstrukcja
• Autofokus
• Stabilizacja
• Rozdzielczość 18 mm
• Rozdzielczość 24 mm
• Rozdzielczość 35 mm
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia do pobrania