3. Ergonomia i funkcje przycisków
Pierwsze wrażenie
Nikon D300S, jak przystało na półprofesjonalną lustrzankę, robi bardo dobre pierwsze wrażenie. Korpus jest zwarty i solidny, ma także przyjemną fakturę. Plastiki, elementy sterujące i zatyczki zostały dobrze spasowane i wykończone.
set1
Korpus jest wykonany ze stopów magnezu i waży niecałe 900 gramów z akumulatorem - nie jest ani zbyt lekki, ani za ciężki. Grip i miejsce na kciuk zostały pokryte antypoślizgową gumą. Sam grip jest bardzo wygodny i ma wpustkę na trzy palce, dzięki czemu jest je za co zaczepić. Wszytko to zapewnia pewny uchwyt nawet spoconą dłonią i z ciężkim szkłem na bagnecie.
set1
set1
set1
set1
Nikon D300S oferuje dwie tarcze nastaw co znacznie ułatwia obsługę trybu manualnego. Przednia tarcza obsługuje przysłonę, natomiast tylna czas ekspozycji. Tarcze są także przydatne przy zmianie innych parametrów jak czułość ISO, jakość / kompresja, tryb błysku czy balans bieli.
set1
W porównaniu z poprzednikiem - modelem D300 - na tylnej ściance pojawiły się dwa przyciski:
Lv - obsługujący tryb podglądu na żywo i filmowania oraz przycisk
info uruchamiający ekran szybkich nastaw. W modelu D300S zrezygnowano także ze specjalnej dźwigni otwierającej gniazdo kart pamięci, którą otwieramy teraz po przesunięciu jej do tyłu korpusu. Muszę przyznać, że poprzednie rozwiązanie z modelu D300S sprawiało wrażenie bardziej profesjonalnego.
set1
Funkcje przycisków
W modelu D300S rozmieszczenie najważniejszych elementów sterujących nawiązuje do całej linii półprofesjonalnych i profesjonalnych lustrzanek Nikona.
Na górnej ściance z lewej strony znajdziemy grzybek, na którym znalazły się przyciski służące do zmiany balansu bieli, wielkości i jakości zdjęcia oraz czułości ISO. Każdy z wymienionych parametrów zmieniamy tylną / przednią tarczą po wciśnięciu i przytrzymaniu przycisku. W menu aparatu możemy ustawić, żeby parametr zmieniał się tylko po wciśnięciu przycisku.
Pod grzybkiem tradycyjnie znalazła się tarcza napędu - za jej pomocą możemy uruchomić zdjęcia seryjne, cichą migawkę, samowyzwalacz, oraz wstępne podnoszenie lustra. Na szczęście nie znajdziemy tu trybu live view, który otrzymał dedykowany przycisk na tylnej ściance - takie rozwiązanie jest szybsze i wygodniejsze.
Z prawej strony wizjera tuż obok spustu migawki umieszczono przycisk
MODE - zmieniający tryby ekspozycji i przycisk korekty ekspozycji. Wokół spustu migawki znalazła się tarcza, za pomocą której możemy włączyć aparat i uruchomić podświetlanie górnego wyświetlacza. Muszę przyznać, że takie rozwiązanie bardzo przypadło mi do gustu ponieważ pozwala na szybkie włączanie / wyłączanie aparatu oraz podświetlanie górnego wyświetlacza bez potrzeby odrywania oka od wizjera.
Na tylnej ściance z lewej strony monitora umieszczono kolumnę przycisków:
MENU, klucz / ?,lupa -, lupa +, OK. Dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie przycisku
MENU na górze dzięki czemu możemy go łatwo znaleźć w ciemnych warunkach. Nad kolumną przycisków znajdziemy jeszcze przycisk odtwarzania zdjęć i ich kasowania. Jak w innych lustrzankach Nikona, żeby skasować zdjęcie musimy go wcisnąć dwa razy.
Jednoczesne wciśnięcie i przytrzymanie przycisku kosza i
MODE skutkuje sformatowaniem karty pamięci. Oba przyciski są w tym celu dodatkowo oznaczone czerwonym napisem
FORMAT.
Z prawej strony wizjera znalazł się przycisk blokady ekspozycji / autofokusa -
AE-L / AF-L, który możemy zdefiniować i przycisk
AF-ON - uruchamiający autofokus także podczas filmowania i w trybie live view. Wokół przycisku blokady ekspozycji
AE-L / AF-L znalazła się tarcza zmiany sposobu pomiaru światła.
Z prawej strony wyświetlacza umieszczono nawigator, którego działanie możemy zablokować przesuwając tarczę na pozycję
L. W środku nawigatora znalazł się przycisk, który możemy zaprogramować, w trybie podglądu na żywo uruchamiamy nim filmowanie. Pod nawigatorem znalazł się nowy przycisk -
Lv obsługujący podgląd na żywo. Pod nim znalazła się tarcza trybu AF, pozwala ona na wybór jednego punktu AF, jednego punktu AF z uwzględnieniem pól sąsiadujących lub automatyczny wybór punktów AF przez aparat.
Ostatnim elementem jaki Nikon zmieścił na tylnej ściance jest przycisk
info - za jego pomocą możemy wyświetlić na ekranie panel informacyjny. Gdy wciśniemy go dwa razy dostajemy się do menu ekranowego, w którym możemy zaprogramować przyciski, włączyć redukcję szumu, aktywować funkcję D-Lighting, ustawić przestrzeń barw czy skorzystać z banku ustawień osobistych.
menu ekranowe
Ergonomia
Ergonomia użytkowania D300S stoi na wysokim poziomie. Gdy zaznajomimy się rozmieszczeniem elementów sterujących D300S pozwala na komfortową i szybką obsługę. Zaskakuje ilość możliwości dostosowania aparatu do naszych potrzeb - wystarczy wymienić 3 programowalne przyciski, odwracanie wskaźników, czy funkcję - puść przycisk, by użyć pokrętła. Na plus zasługuje także menu ekranowe, które pozwala szybkie zdefiniowanie przycisków i zmiany kilku ważnych funkcji jak redukcja szumu czy przetwarzanie obrazu.
Podsumowanie
Nikona D300S należy pochwalić za znakomite materiały jakich użyto do jego produkcji i staranność wykonania. Aparat został także uszczelniony, więc nie musimy się obawiać trudniejszych warunków atmosferycznych. Przyciski i tarcze działają z wyczuwalnym skokiem. Nie można też narzekać na wygodny i bezpieczny uchwyt co jest zasługą dobrze wyprofilowanego gripa. Na plus zasługuje także szybkie menu ekranowe i programowalne przyciski. Nie można też zapomnieć o nowości w postaci bezpośredniego przycisku uruchamiającego tryb live view.
Jedynym elementem, który działał denerwująco jest przejście z trybu podglądu na żywo - live view do trybu odtwarzania. Żeby odtworzyć zdjęcia musimy najpierw wyłączyć tryb live view przyciskiem LV, a następnie włączyć odtwarzanie - trochę za dużo wciskania.
+ wysokiej jakości materiały z jakich wykonano aparat
+ menu ekranowe - przycisk info
+ programowalne przyciski
+ przycisk trybu podglądu na żywo LV
+ wygodny grip
- męczące przechodzenie z trybu live view do odtwarzania zdjęć
Spis treści