![„Matrix” i konie w galopie. Polecamy biograficzny komiks o Muybridge’u [RECENZJA]](/i/images/9/1/9/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_235919-IMG_8199-3.png)
Newsletter
Newsletter
Tytuł „Leçons de Ténèbres” („Lekcje Ciemności”) nawiązuje do kompozycji muzycznej Françoisa Couperina – utwór towarzyszył odprawianemu przed świtem nabożeństwu Ciemnej Jutrzni polegającym na rytualnym gaszeniu świec. Ta muzyka wyznacza Konopce czas wywoływania negatywu w kompletnej ciemności. To również metafora pracy w ciemni fotograficznej, którą artysta traktuje jako formę rytuału - momentu, w którym „rodzi się obraz”.
Ciemność to nieodłączny towarzysz światła. „Fotografia w elementarnym sensie nie oznacza pisania światłem ale cieniem właśnie: cieniem, który to światło określa. Jest jeszcze jeden cień, który współtworzy fotografię: cień jej autora i jego czasu. Fotograf przeprowadza swe obrazy przez ciemność ku jaśni. I to tutaj okazuje się czy "Lekcje ciemności" udało się przekuć w dzieło sztuki. Czasami zdarza się, że tak…” - mówi Bogdan Konopka.
fot. Bogdan Konopka, z wystawy „Leçons de Ténèbres”
Składające się na projekt „Leçons de Ténèbres” w Leica 6x7 Gallery Warszawa kadry powstawały na przestrzeni ponad dziesięciu lat. Tematycznie zdjęcia dzielą się na dwie opowieści: pierwszą stanowią fotografowane w studiu (wyłącznie przy użyciu światła dziennego) martwe natury przedstawiające kwiaty i zwykłe, czasem już podniszczone przedmioty (być może dalekie echo arte povera). Fotografowanie to dla Konopki proces metafizyczny. Artysta wnikliwie obserwuje ustawioną na czarnym tle kompozycję, w oczekiwaniu na moment odpowiedniego światła, które objawi tajemnicę przedmiotu, którą następnie można „schwytać” przy pomocy naświetlonego na negatyw obrazu.
Kolejne fotografie przedstawiają przestrzeń miasta, stanowiąc subiektywny atlas miejsc zgoła nieturystycznych: „fragmenty nieznaczącej architektury, zaniedbane uliczki, zapuszczone wnętrza mieszkań, domów i świątyń, nadgryzione zębem czasu rzeźby składają się na katalog motywów równie błahych, co fotogenicznych. Jest w tej sztuce wizja doskonałości i spójności bycia, odsłonięta przez niedoskonałość jawienia się. Spojrzenie fotografa jest chwilowym olśnieniem, przebłyskiem” - podsumowuje Adam Mazur, zwracając uwagę na bliskość dokumentu Konopki z fotografiami dawnego Paryża Eugène Atgeta.
fot. Bogdan Konopka, z wystawy „Leçons de Ténèbres”
_968856305.jpg)
_1094526942.jpg)
"Każda z fotografii Bogdana Konopki to opowieść o świetle. By dobrze widzieć te niewielkie obrazy, kopiowane metodą stykową - z negatywu kładzionego bezpośrednio na papier – musimy podejść do nich blisko. Tak, by zanurzyć się w nich, niczym w wąskich ciemnych tunelach, w których widać niewiele, a właściwie jedynie to, co ważne. Są niczym fotograficzne fragmenty, drobne wyrwy w czasie, w które wpadamy” - pisze o „Lekcjach Ciemności” Mateusz Palka.
Czarno-białe kadry Bogdana Konopki można łączyć z filozofią Waltera Benjamina - słynnego niemieckiego filozofa z przełomu XIX i XX wieku. To nie jedyne odwołanie. Zamrożone w medium srebrowej fotografii, toczą się „opowieści o tajemnych przejściach” Krzysztofa Rutkowskiego, semiologia Rolanda Barthesa. Tak, jak w myśli Wojciecha Nowickiego detale zdobywają swój głos. Zdjęcia Konopki realizują również ideę surrealistów francuskich, którzy w codzienności poszukiwali realizmu magicznego i zaskoczeń.
Sylwetka autora
Bogdan Konopka urodził się w 1953 roku w Dynowie. Od 1988 mieszka i pracuje w Paryżu, gdzie od ponad 20 lat współpracuje z galerią Françoise Paviot. W roku 2000 został ostatnim w XX wieku artystą przyjętym do ZPAF. Jeden z głównych twórców nurtu „fotografii elementarnej” (1982-1985) przy galerii Foto-Medium-Art we Wrocławiu.
fot. Bogdan Konopka, z wystawy „Leçons de Ténèbres”
W swej twórczości preferuje fotografię srebrową, najchętniej wielkoformatową. Interesują go nade wszystko możliwości rejestracji indywidualnych aspektów przeżyć duchowych. Jego prace znajdują się we wszystkich najważniejszych zbiorach we Francji oraz w Muzeach w Belgii, Izraelu, Polsce, Rosji i Szwajcarii, m.in.: Centre Pompidou czy Fonds National d'Art Contemporain w Paryżu, Musée de L'Elysée w Lozannie, Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Dwukrotnie nominowany do nagrody Niépce’a, (1994/1995), Laureat Grand Prix de la Ville de Vevey w Europejskim Konkursie Fotografii w 1998 roku. W roku 2017 odznaczony brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Kiedy i gdzie?
Wernisaż wystawy odbędzie się w piątek, 8 czerwca 2018 roku, o godzinie 19:00 w Leica 6x7 Gallery Warszawa, przy ul. Mysiej 3 w Warszawie. Zdjęcia będzie można oglądać do 22 lipca. Wstęp wolny.
W ramach wystawy odbędzie się także spotkanie autorskie, które poprowadzi Paweł Żak (poniedziałek, 11 czerwca, godz. 18:00) oraz oprowadzenie kuratorskie (sobota, 30 czerwca, godz. 18:00).
Więcej informacji znajdziecie pod adresem leica-gallery.pl oraz na stronie facebookowej wydarzenia.
