Newsletter
Newsletter
Wystawa Sąsiedzi jest prezentacją ponad stu czarno-białych fotografii powstałych na Ukrainie podczas ośmiu podróży Jolanty Rycerskiej do miast i wsi obwodu wołyńskiego, tarnopolskiego oraz iwanofrankowskiego w latach 2014-2016. Powstałe prace są wynikiem subiektywnego wyboru kadrów, które z autorskiej pozycji są istotne dla podjętej próby zrozumienia tego sąsiedzkiego kraju - wciąż niepoznanego, paradoksalnie odległego, naznaczonego dramatami historii i licznymi trudnościami teraźniejszości.
„Początkowo celem mojej podróży była próba zrozumienia. Teraz - z perspektywy czasu i przebytych doświadczeń - dokonuję nieuniknionej korekty. Miejsce niedostępne na tym etapie zrozumienia zajmuje chęć poznania, wnikliwego przyjrzenia się i prezentacji pobranych wycinków świata Sąsiadów. Poszczególne fotografie na tej wystawie są jak okruchy rozbitego zwierciadła słynnej baśni - trudno złożyć je w jeden obraz, pomimo tego, w każdym z nich można dostrzec zarazem odbicie rzeczywistości, jak i samego siebie w kontakcie z nią. Każdy z nich jest cząstką uniwersalnej opowieści, którą piszemy" - mówi Jolanta Rycerska.
fot. Jolanta Rycerska
Aktualna wystawa jest kontynuacją pracy nad tematem - otwarcie projektu miało miejsce podczas wystawy "Polisemia znaczeń" w warszawskiej Galerii Obok. Prezentowane wówczas fotografie były wyrazem poszukiwania znaczących obrazów dzisiejszej Ukrainy - motywów odmiennie odbieranych przez Polaków i Ukraińców. Tak uwypuklone różnice były punktem wyjścia dla dalszego zgłębiania podjętych problemów. Wystawa Sąsiedzi jest rozwinięciem i dalszą eksploracją odkrytych wówczas wątków.
fot. Jolanta Rycerska
„Kolejne wyjazdy okazywały się podróżą "w głąb" - z racji większego zrozumienia tematu i pogłębienia percepcji autorskiej w procesie stawania wobec teraźniejszości i przeszłości sąsiedzkich narodów, jak i z powodu odkrywania kolejnych znaczących miejsc, spotykania ludzi, którzy chętnie pokazują swój świat, robiąc przy tym wszystko, aby pomimo trwającej wojny i biedy pozostawać w nadziei na dobre jutro. Owocem wyjazdów były kadry symbole, poddane wizualizacji skróty myślowe, wykadrowane wycinki miejsc znaczących, wiele mówiące twarze napotkanych osób“ - mówią organizatorzy wystawy.
_1877607562.jpg)
_968856305.jpg)
_1475239688.jpg)
_443908423.jpg)
fot. Jolanta Rycerska
„Podróże po Ukrainie przynoszą wiele zaskoczeń. Pierwszym jest odkrycie znaczących różnic pomiędzy sąsiedzkimi krajami. Różnic i specyficznego kolorytu, które czynią ten geograficznie bliski kraj niemal egzotycznym dla nas. Różnice te są tak liczne i głębokie, że początkowo ich odkrywanie i odruchowe definiowanie skupia całą uwagę. Drugim - jest wielka gościnność i otwartość napotkanych osób. Niemal każde drzwi otwierają się szeroko, fotograf z Polski zapraszany jest do bajecznie kolorowych wnętrz domów, fotografowanie i rozmowa zdaje się być czymś naturalnym, niemal oczekiwanym. Na tle tego pojawia się kolejne zaskoczenie - pomimo okazywanej dużej sympatii i szacunku dla Polaków oraz Polski, ma miejsce niemal całkowite zatarcie materialnych śladów polskiej obecności na tamtych ziemiach oraz odmienne rozumienie tragicznej historii, zwłaszcza lat 1943-44. Następuje negacja prawdy i mechanizmy samousprawiedliwienia oraz próby usilnego przekonywania, że liczy się wyłącznie bratnia teraźniejszość naszych narodów. Wszystko to sprawia, że trudno zbudować syntetyczny obraz dzisiejszej Ukrainy - która dla nas Polaków jest, i na długo pozostanie, krajem niejednoznacznym w ocenie“ - dodają organizatorzy.
fot. Jolanta Rycerska
Wernisaż wystawy odbędzie się już w najbliższą środę, 26 października 2016 roku o godzinie 18:00 w katowickiej Galerii PUSTA. Ekspozycję będzie można oglądać do 4 grudnia bieżącego roku. Więcej informacji znajdziecie na stronie pusta.com.pl.
Jolanta Rycerska - urodzona w Lublinie, z wykształcenia filozof (Filozofia Teoretyczna na KUL) i fotograf (Studium Fotografii ZPAF, Europejska Akademia Fotografii, otwarty przewód doktorski na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie). Od kilkunastu lat aktywnie fotografuje - jest autorką kilkudziesięciu wystaw indywidualnych i zbiorowych oraz kuratorką kilkudziesięciu wystaw i projektów. Członek ZPAF od 2005 roku. Od 2009 roku pełni funkcję prezesa Okręgu Warszawskiego ZPAF, od 2011 roku także Zarządu Głównego ZPAF. W 2013 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia twórcze i zasługi w popularyzacji fotografii. Od kilku lat jest wykładowcą Studium Fotografii ZPAF, jurorką licznych konkursów fotograficznych, dyrektorem trzech edycji festiwalu Warsaw Photo Days oraz Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej 2015. Mieszka i pracuje w Warszawie.
